Mexico, 1ste verslag van 26 nov. t/m 16 dec.2024

Hallo allemaal,

Dit is mijn 1ste verslag van mijn belevenissen gedurende de eerste 20 dagen in Mexico ( 26 nov. t/m 16 dec.) . Ik heb al veel gezien en meegemaakt. Lees zelf maar:

Dinsd. 26 en woensd. 27 nov. 2024: van Schiphol nar Mexico City:

Om 16.00 uur ophalen met de auto en brengt me naar Schiphol. Daar ben ik erg dankbaar voor, want door die treinstakingen kun je niet meer aan op de NS. Ik vlieg met Iberia Express naar Madrid die om 19.40 uur vertrekt. Zowel mijn trolleytas als mijn rugzak moeten ingecheckt worden want er is te weinig ruimte in het vliegtuig voor de handbagage. Het is een klein eenvoudig vliegtuigje, met weinig beenruimte en geen schermpjes om films te kijken, Ik heb daar nu ook geen behoefte aan , want mijn hoofd moet eerst tot rust komen na die stressvolle voorbereidingstijd. Op de luchthaven in Madrid moet ik ver lopen en daarna met een treintje naar terminal 4S en gate 87. Officieel zou het vliegtuig om 23.55 uur vertrekken, maar uiteindelijk werd het 1,5-2 uur later. Heel veel mensen zijn moe en gaan op de grond zitten. Het duurt een eeuwigheid. Uiteindelijk vertrekt het vliegtuig naar Mexico City om 0.2.00 uur 's nachts Nederlandse tijd. Na 1 uur wordt het eten rondgebracht: pasta of vlees. Het wordt razend snel opgediend. En daarna kan ik uiteindelijk mijn ogen dicht doen en zo’n 6 uur slapen. Om 0.7.00 uur landen we op Mexico City. Het passeren van de douane gaat vrij snel. De bagage hebben ze al van de band gehaald en staat al op de grond. Daarna wordt mijn bagage weer gecontroleerd en moet ik mijn trolley tas open doen en werden mijn meegenomen sinaasappels en appels eruit gehaald. Sonde ! Daarna ga ik op zoek naar een pinautomaat van HSBC omdat die de laagste commissie zou hebben en het te pinnen bedrag het hoogste zou zijn. Beiden bleken niet te kloppen. Maar ik was al blij dat het pinnen geen probleem opleverde na die slechte ervaring vorig jaar in Bogota in Colombia. Daarna ga ik op zoek naar een Entel winkel om een simkaart te kopen. Maar die ging pas om 0.9.00 uur open. Vervolgens ga op zoek naar een automaat waar ik een OV kaart kan kopen. De kaart kost 10 peso's, en de rest kan ik gebruiken voor de bus en metro ritten in Mexico City. Om naar mijn hostel te gaan moet ik buslijn 4 hebben en die staat al klaar voor de terminal en daarna moet ik overstappen op bus metrolijn 4A naar de wijk Buenavista. Het gaat allemaal vrij soepel. Alleen moest ik nog 15-20 min. lopen naar mijn hostel. Dit kwam niet overeen met wat ik gelezen had. Om 12.30 uur kom ik aan bij mijn hostal Casa MX Centro. Het bevindt zich in een prachtig oud gerenoveerd pand en ligt pal in het centrum. Ik kan daar mijn bagage achter laten en betaal cash voor mijn geboekte kamer/ bed. Daarna ga ik lopen naar het grote plein waar ook het paleis en een mooie kerk aan ligt. Hier ga ik op een bankje in de zon zitten. Het is 23 graden en ik moet weer wennen aan de zon en warmte, maar het ontspant me wel. Op de markt worden veel kerstspullen verkocht en staan mensen met Indianen tenue ,mensen te zegenen en te verlossen van het kwade. Na wat te eten hebben gekocht loop ik terug naar mijn hostel waar ik om 15.00 uur officieel kan inchecken. Ik vraag een jongen of hij mijn trolleytas de trap omhoog wil brengen. Ik krijg kamer 103 op de 1ste verdieping en bed 8 = een onderste bed op een vrouwenzaal voor 8 vrouwen. Er zit een badruimte bij met 2 douches en 2 wc’s. Het ziet er netjes uit, al is het wel warm op de kamer. Er hangt een gordijn voor mijn etage bed en er is een oplaadpunt bij mijn bed en een TL lampje. Ook is een persoonlijke kast voor mijn bagage ,waar wel mijn trolleytas in past , maar niet mijn rugzak . Ik laad mijn apparatuur op en ga mijn tassen herindelen. Daarna douchen en eten. De keuken zit op de 4de verdieping ( te bereiken met vele trappen ). Dan zie ik dat mijn hotel- boeking ook van mij creditcard rekening is afgeschreven terwijl ik ook al cash had betaald. Hiermee ga ik verhaal halen bij de receptie. Ze gaan het morgen natrekken. Ik neem een douche en kruip om 21.00 uur in bed want ik ben behoorlijk gaar en moe, maar ook voldaan dat de reis goed is verlopen. Het is gelukkig heel stil op de kamer.

Donderdag 28 november: MEXICO CITY;

Ik heb goed geslapen, in totaal bijna 10.00 uur. Om 0.7.00 uur sta ik op. Na mijn ontbijt genuttigd te hebben, ga ik verhaal halen bij de mannelijke receptionist. Hij zegt dat het bedrag van de hotel boeking alleen een reservering is en dat het niet wordt geïnd omdat ik cash heb betaald. Daarom staat op het bonnetje 1 ct. En het hangt van de bank af wanneer dat teniet wordt gedaan. Ik zal het in de gaten houden. Daarna ga ik lopend de stad verkennen. Het is buiten zonnig met een strak blauwe lucht en het wordt vandaag 26 graden ( ‘s nachts koelt het wel af tot 6-8 graden). Vervolgens ga ik achtereenvolgens lopen: de Plaza de la Constitucion ( Zocalo) daarna naar Palacio Nacional en de Catedral metropolitana. Het zijn prachtige oude gebouwen. Vervolgens loop ik door naar Palacio de Bellas Artes en Palacio Postal en de Iglesia de San Francisco ( mijn patroonheilige). Ik krijg honger en hoop op de Mercado de San Juan wat fruit en brood te kunnen kopen , maar er staan helemaal geen marktkraampjes. Daarna loop ik door naar de de Mercado de Artesanias, wat een toeristen markt is. Het is een best grote overdekte markthal, maar het kan mij niet bekoren. Gelukkig is het geen probleem om onderweg naar de W.C. te gaan, want overal hangen uithangborden met W.C./ baño erop (voor 6 peso's ,incl. toilet papier ( ca. €0.25). Bij OXXO kan ik eindelijk wat te eten kopen. Daarna loop ik terug naar de Plaza de la Constitucion. Hier staat een jongen met een prachtige stem te zingen. Het is gezellig ! . Overal lopen mensen en staan kraampjes. Doch supermarkten zijn ver te zoeken. Dit komt waarschijnlijk doordat er veel restaurants en eettentjes zijn waar ze shoarmavlees, empanadas en broodjes met worst verkopen, die gretig aftrek hebben. Ook zijn er veel winkels die taarten, koeken en zoetigheid verkopen. Ik informeer welke bus(sen) ik morgen moet nemen om bij de tempels van Teotihuacán te komen. Om 18.00 uur koelt het af en wordt het donker en dan zoek ik mijn vertier in het hostel op. Ook nu ga ik op tijd naar bed.

Vrijdag 29 november.: naar de TEMPELS VAN TEOTIHUACAN

Ik sta weer rond 7.00 uur op en maak mij eigen ontbijt en lunch klaar in de keuken op de 4de verdieping. Daarna loop ik naar de calle Isabel La Catolica waar ik de bus “Politecnico” moet nemen. Daarna stap ik over op een blauwe bus die me naar Terminal Central de autobuses del Norte brengt ( kost slechts 5 peso's = €0,25). Vandaar gaat er een bus naar de piramides van Teotihuacan. Hij doet er 1h15 over. De entree van Teotihuacan is 95 peso's. Ik ben er rond 11.30 uur. Het is weer mooi weer, zon, blauwe lucht en 25 graden. Eerst bekijk ik de tempel van de zon, daarna de tempel van de maan en ciudadela. Het is bijzonder om daar te lopen. Het is wijds en de piramides zijn groots en niet te druk. Je moet wel veel trappen beklimmen. Hier worden ook veel souvenirs verkocht. Zelfs dezelfde maskers waarvan ik er een > 20 jaar geleden heb gekocht. Een verkoper wil me 2 beeldjes van de zon en maan en/of een geneeskrachtige steen verkopen , maar ik vind ze te duur. Maar hij vertelt me wel interessante verhalen over de hele geschiedenis van Teotihuacan. Tegen 16.00 uur ga ik weer met 2 bussen terug naar mijn hostel. Het is inmiddels 18.15 uur en het begint al donker te worden. Maar het is gezellig, want alles is al in kerstsfeer en er zijn veel mensen op de been die boodschappen doen. Ik koop onderweg wat taco's , die goed gepeperd waren. Het was een heerlijk dagje, ik heb ervan genoten.

Zaterdag 30 november; naar de BASILIEK VAN GUADALUPE

Aangezien Ik nog saldo op mijn OV kaart heb staan ( dacht ik), besluit ik om met de metro naar de Basiliek van Guadalupe te gaan , ca.10 km van mijn hostel. Ik loop naar de metrohalte Pino Suarez waar ik eerst lijn 1 ( roze lijn richting Observatorio ) moet hebben en daarna bij Tlatelolco over moet stappen op lijn 6 ( blauwe lijn richting Rosario). Maar het loopt anders. Eerst kwam ik er achter dat ik te weinig saldo op mijn OV kaart had staan . Maar ik mocht van de bewaker gratis door het poortje. Toen heb ik voor 15 peso's mijn kaart opgeladen. Toen kon ik de roze lijn richting Observatorio niet vinden en verspeelde ik 5 peso's van mijn tegoed. Als ik die roze lijn gevonden heb vraag ik aan iemand waar ik eruit moet. Dan blijkt mijn informatie niet te kloppen. Een aardige man zegt dat ik de groene metrolijn moet hebben om bij de Basiliek te komen. Hij brengt me zelfs naar die groene metrolijn en vertelt dat ik bij de 7de stop “ deportivo 18de marzo” uit moet stappen. En dat klopt . Dan is het nog 1 kilometer lopen naar de Basiliek. Daar tref ik veel mensen aan. Er is een oude en een nieuwe Basiliek. Ik loop de oude Basiliek in waar een mis bezig is. Als ik na 20 min. weer weg wil ,word ik tegen gehouden door deurbewakers en moet ik de mis uit zitten, om zodoende de mis niet te verstoren. Maar ik vind een andere uitweg, maar daar kan ik ook niet uit. Gelukkig opent een mevrouw de deur van het hek en sta ik weer buiten. Daarna loop ik naar boven waar nog een kerk staat en beelden van Onze- Lieve-vrouw van Guadelupe. Ook zijn er waterbronnen en kan men munten met haar beeltenis laten slaan. Het is een groot complex. Daarna ga ik ook de nieuwe Basiliek in. Die is enorm groot en zie ik mensen op hun knieën naar het altaar lopen. Achter het altaar is een ruimte waar je via een lopende band een afbeelding van Onze- Lieve-vrouw van Guadelupe met de bekende mantel passeert. Toen viel bij mij het kwartje, want hier ben ik > 20 jaar geleden ook geweest met Henk in een groepsreis en toen had ik die nacht daarvoor heel veel rugpijn en kon toen nauwelijks naar de wc toe lopen, herinner ik me . Rond 14.30 uur verlaat ik via een overdekte markt met heel veel relikwieën, het gebied. Ik ga op zoek naar wat te eten. Ik loop via boulevard Guadelupe terug naar mijn hostel. Het is 6,5 km. Onderweg kom ik veel lopende pelgrims tegen met shirts aan met de afbeelding van Onze- Lieve-vrouw van Guadelupe erop en met Maria beelden vastgebonden op hun rug. Twintig jaar geleden kwamen we die pelgrims ook tegen , het was toen kennelijk ook rond de 12 december, de feestdag van Maria van Guadalupe

Rond 1700 uur ben ik terug in mijn hostel. Het was een dag vol verrassingen !

Zondag 1 december: van Mexico City naar Puebla

Bij het ontbijt tref ik een vrouw uit Gran Canaria die als vrijwilligster gaat helpen bij een paarden rijschool. We hebben een leuk gesprek gehad. Het lukt mij om zelf mijn trolleytas de trappen af te sjouwen. Ik check uit en geef het polsbandje terug. Daarna loop ik naar de bushalte van Museo de Cuidad, waar ik de metrobus lijn 4 Sur neem. Het is best druk in de bus met mensen met volle tassen die boodschappen hebben gedaan op de zondagsmarkt. Ik stap uit bij metro San Lazaro en loop in een paar minuten naar de busterminal TAPO. Ik koop een buskaartje bij busmaatschappij AU naar Puebla. De Bus vertrekt om 10.45 uur. Ook nu is het mooi weer en 24 graden. De rit gaat via de autoweg en de afstand naar Puebla is 105 km waar hij 2 uur over doet. Hij stopt niet onderweg.

Iets voorbij 12.30 uur komen we al aan bij bus terminal CAPU in Puebla. Ik koop op de busterminal meteen een ticket voor a.s. woensdag om 10.35 uur, voor de bus van PUEBLA naar OAXACA.

Daarna ga ik op zoek naar de bus die, volgens mijn beschrijving naar Avenida Teziutlan Sur y Chignahuapan gaat. Na veel vragen vind ik hem. Vandaar zou het 20 min. lopen zijn naar hostel Hostalgia. Maar op Maps.Me kan ik het hostel niet vinden, wel op Google maps. Maar die geeft aan dat het meer dan 1 uur lopen is naar het hostel. Dan zoek ik het adres van mijn hotel op “ Calle 5 oriente 612” . Dat is 10 min. lopen. Daar aangekomen zie ik geen hostel Hostalgia. Ik vraag het nog eens bij een eettentje. Dan blijkt dat er meerdere calle 5 oriente 612 zijn in Puebla. Ik zit duidelijk in de verkeerde wijk. Ik bel dan maar een Uber taxi die me naar hostel Hostalgie brengt. Ik slaap daar een dorm/ slaapzaal met 3 etage bedden voor 6 dames, op 2de verdieping. Doch Ik ben momenteel de enigste gast in die slaapzaal en mag zelf kiezen in welk bed ik ga liggen. Het is een ongezellige ruimte en het kost me veel moeite om mijn deur op slot te krijgen. En de douches en wc's liggen buiten de kamer en zien er ook niet goed uit en later blijkt dat het douche water ook nog koud is. Ook de keuken is niet echt om naar huis te schrijven. Nadat ik me geïnstalleerd had, ga ik om 16.30 uur het historisch centrum van Puebla verkennen. Overal zie ik toeristische markten en heel veel mensen. Er wordt veel gebakken voedsel en zoetigheid aangeboden en iedereen is op straat aan het eten . Doch supermarkten zijn schaars. Uiteindelijk koop ik tortilla's waarmee ik mijn honger stil. Na 17.30 uur koelt het behoorlijk af en kun je niet meer lekker buiten zitten op de binnenplaats van het hostel. Ik zie en spreek ook nauwelijks andere gasten. Gelukkig kan ik radio Utrecht ontvangen die ‘s nachts continu gezellige muziek uitzend. Dus ik ga maar op tijd naar bed.

Maandag 2 december: Puebla

Ik heb het vannacht koud gehad. Op een gegeven moment heb ik mijn handdoek maar op me gelegd: dat scheelde wat. Bij de receptie vraag ik een extra deken en een warme douche en hulp bij het op slot draaien van mijn kamerdeur. Mijn eigen gemaakt ontbijt nuttig ik op op de binnenplaats waar en glimpje zon te voorschijn komt.

Ik laat me verleiden om toch in te gaan op het aanbod van Outspot om die duurdere bluetooth oordopjes aan te schaffen in ruil voor oordopjes die niet meer geleverd konden worden. Ik moest hiervoor 2 tegoedbon codes invullen en dan zou ik ze voor dezelfde prijs krijgen. Ondanks dat moest ik toch mijn bankrekeningnummer invullen en betalen. Stom genoeg heb ik dat toch gedaan. Ik kreeg er meteen spijt van en heb toen meteen een email naar Outspot gestuurd waarin ik alles uitlegde.

Daarna ben ik op verkenning gegaan in Puebla. Bij het MUSEO AMPARO kon je, vanaf de 3de verdieping, gratis genieten van het uitzicht over de stad. Het valt op dat Puebla heel veel mooie kerken heeft. Er is ook een ZOCALO, dit is een groot centraal plein met oude bomen, bankjes en een grote kerstboom. Hier staat ook de BASILICA van PUEBLA. Dit is een schitterende kerk zowel van buiten als van binnen. Daar en tegen is de FRANCISCUS KERK mooi van buiten, maar van binnen valt hij tegen. Daarna is het nog een eindje lopen naar de wijk XANENETLA waar STREETART te bezichtigen is, met hier en daar mooie muurschilderingen en gekleurde huisjes. Buiten de stad bevindt zich een groot mooi park met een vijver waar ook een TELEFERICO ( kabelbaan) zich bevindt, maar die is helaas buiten bedrijf. Daarna loop ik terug naar de ZOCALO waar een muziekkorps speelt. Daar schijnt de zon nog, maar om pal in de zon te zitten is het te warm. Het is wel gezellig en leuk om die dikke mensen te bekijken. Gelukkig is het nu minder druk dan gisteren (zondag). Ik kom wel aan mijn loopafstanden, want dagelijks loop ik gemiddeld 15 km.

Ik zou graag een hike maken naar de slapende VULKAAN LA MALINCHE (4420 m. hoogte) , maar die ligt 46 km hier vandaan en is niet te doen in 1 dag. Rond 18.00 uur loop ik terug naar mijn hostel want dan wordt het donker en koelt het behoorlijk af.

Inmiddels heb ik een extra deken gekregen, een grote handdoek en de douche is warm.

Dinsdag 3 dec.: vanuit Puebla naar SAN ANDRES CHOLULA

Vannacht heb ik het gelukkig voldoende warm gehad en goed geslapen. Ik wil vandaag naar SAN ANDRES CHOLULA, een plaatsje hier 15 km vandaan. Er zou een gratis toeristisch treintje naar toe gaan, maar die is inmiddels uit de vaart genomen. Als alternatief kan ik 2 minibusjes/ camiones nemen, wat me 1 uur kost. Daar aangekomen vraag ik meteen waar het busje voor de terugtocht stopt. Dit blijkt op een heel andere plek te zijn.

Dan loop ik naar de PLAZA CONCORDIA met de mooie kerk PARROQUIA DE SAN PEDRO CHOLULA. Vervolgens ga ik in de richting van de GROOTSTE PIRAMIDE VD WERELD met een mysterieuze tunnel ( laatste niet gezien). Ook daar staan de nodige toeristische kraampjes. Via vele trappen bereik ik , boven op de berg/ piramide, de kerk NUESTRA SENORA DE LOS REMEDIOS. Het is een hele klim. De kerk is erg mooi en glimt van het goud . Er is daar een mis bezig, die ik deels bijwoon. Buiten heb je een mooi uitzicht op de stad en de rokende POPOCATEPETI VULKAAN . Daarna loop ik door naar de ARCHEOLOGISCHE SITES, die achter hekwerken staan. Via de andere kant loop ik de berg / piramide weer op. Het is behoorlijk warm.

Inmiddels is het 15.30 uur en heb ik het wel gezien en pak de camione terug naar Puebla centra. Gelukkig kan ik zitten.

Vandaar is het nog een stuk lopen ,via gezellige winkelstraatjes, naar mijn hostel. Ik lees daar mijn e-mails en appjes, schrijf mijn belevenissen van vandaag op en doe een lesje Spaans. Daarna ga ik in een restaurantje lekker eten . De dagen vliegen voorbij: ik ben al weer 1 week in Mexico.

Woensdag 4 december ; van PUEBLA naar OAXACA ;

Ik moet mijn huurster en buren in IJsselstein inschakelen om de afgeleverde bluetooth oortjes, terug te zenden.

Er is niemand in mijn hostal die mijn trolleytas naar beneden kan sjouwen, dus ik doe het zelf maar , wat een hachelijke zaak is. Daarna bel ik een Uber taxi die me naar de CENTRAL DE AUTOBUSES CAPU brengt waarvandaan de ADO bus vertrekt naar Oaxaca, om 10.45 uur. Het eerste half uur staan we in een file, maar daarna rijdt de bus goed door. Gelukkig maar, want het is een bustocht van 5 uur. Aanvankelijk rijden we door een vlak landschap, maar naar mate we dichter bij Oaxaca komen wordt de natuur ruiger met canyons. De film op het beeldscherm in de bus kan me niet echt boeien daarom kan ik mijn tijd goed gebruiken om mijn belevenissen op te schrijven. Om 15.45 uur arriveren we bij de ADO bus terminal in Oaxaca.

Hostel Andaina had doorgegeven dat ik de bus richting “ Tynico y Palocios” moest nemen of die richting het “ centrum” om bij het hostel te komen. Zo gezegd zo gedaan . Een aardige man helpt mij om mijn trolleytas de bus in te tillen. Hier kost een busrit 10 pesos (€0.50) en is duurder dan in Mexico City en in Puebla.

Heel vervelend maar de Maps.Me op mijn nieuwste mobiele telefoon laat het afweten. Maar gelukkig had ik Maps.Me ook geïnstalleerd op mijn oude telefoon en kon ik gelukkig zien waar ik uit moest stappen. Daar vandaan was het maar een paar meter lopen naar HOSTAL ANDAINE. Het is een groot hostel in een oud schoolgebouw, midden in het centrum van Oaxaca met veel kamers op 3 verdiepingen. Ik kan kiezen voor een slaapzaal met 4 echte bedden op de 1ste of 2de verdieping. Op de 1ste verdieping sliepen alleen maar mannen en op de 2de verdieping was een vrouwenzaal. Ik kies voor de vrouwenzaal op de 2de verdieping. Hier sliep nog niemand en ik had het rijk voor mij alleen.

Het is een grote lichte zaal met 4 bedden met grote ramen aan de winkelstraat. Helaas is de internet verbinding op de 2de verdieping bar slecht. Gelukkig had ik mijn vakantie bestanden offline gezet en kon ik met mijn oudste mobiele telefoon naar de radio luisteren want anders is het wel erg stil (buiten het verkeer lawaai van de straat). Op de 3de verdieping is een grote keuken en een fitness ruimte met een hometrainer.

Inmiddels is het al 17.15 uur en ga ik op zoek naar wat te eten. Er rijden veel auto’s door de straten waardoor het moeilijk oversteken is. Ook hier zijn de supermarkten in de binnenstad schaars

Het is na 18.00 uur duidelijk warmer dan in Puebla. Er zijn vele grote restaurants waar veel mensen op buiten terrassen zitten. Het oogt er gezellig. Deze ervaring had ik ook al 20 jaar geleden toen ik ook in Oaxaca ben geweest.

Donderdag 5 december: OAXACA bezichtigen.

Doordat de slaapzaal aan de winkelstraat ligt, waar veel verkeer langs komt, is het wel erg lawaaierig. Gelukkig heb ik oordopjes in wat het geluid dempt. Om 7.30 uur schrik ik wakker. Ik ga me douchen en mijn haar wassen en mijn broekrok uitwassen die ik aan een stang in mijn kamer ophang. Doordat het hier ‘s ochtends al aangenaam is van temperatuur kan ik buiten op het terras ontbijten. Ik kom erachter dat op de 1ste verdieping de internet verbinding beter is waardoor ik wifi van het hostel kan gebruiken. Daarna ga ik de stad lopend verkennen. Als eerste koop ik een NIEUW HORLOGE BANDJE want het huidige is bijna door. Voor 35 pesos (€ 1,40) heb ik er al een.

Daarna loop ik door naar de MERCADO BENITO JUAREZ . Dit is een overdekte markthal met groenten en fruit e.a. en je kunt er eten. Ik wil daar ook ongezouten pinda’s kopen . De 1ste vrouw vroeg 100 peso's voor 250 gr. pinda’s (€4,50 ) Ik trapte er bijna in. Ik had het geld al gegeven en toen realiseerde ik me dat dit wel een erg hoge prijs is. Ik vroeg mijn geld terug en toen kreeg ik allerlei verwijten naar mijn hoofd geslingerd: dat ik een slechte vrouw was, dat ik rijk was en maar een klein bedrag wilde betalen en zij waren arm. Toen ik mijn 100 peso's terug had ben ik verder gegaan, en vond een kraam die maar 20 peso's vroeg voor 250 gram pinda’s. Het is een mooie markt. Daarna loop ik door naar de MERCADO 20 de NOVIEMBRE, die dichtbij de andere mercado ligt. Het staat bekend om zijn goede Street food. Er wordt daar veel brood verkocht maar integraal bruin brood hebben ze nergens, alleen wit zoet brood. Ook Oxaxaca heeft een ZOCALO =PLAZA DE CONSTITUCION met het PALACIO NACIONAL. Het is een groot gezellig plein met heel veel rode kerststerren. Vervolgens loop ik naar de CATEDRAL METROPOLITANA DE OAXACA NUESTRA SENORA DE ASUNCION die dichtbij het Zocalo plein ligt. Hij is aan de buitenkant mooier dan aan de binnenkant. Er is een huwelijksmis bezig van een ouder stel. Daarna vervolg ik mijn weg naar JALATLACO , dit is een wijk met kleurrijke huizen en streetart. Wel aardig om te zien. Bij de

ADO BUSTERMINAL die daar in de buurt ligt, koop ik alvast een buskaartje voor de ADO bus van Oaxaca naar PUERTO ESCONDIDO a.s. zondag om 10.15 uur.

Daarna loop ik terug naar de SANTA DOMINGO DE GUZMAN KERK. die maar voor publiek geopend is van 16.00 - 18.00 uur. Daar buiten is een bijeenkomst met dansende mensen met 3 Inheemse dansende vrouwen in klederdracht en een man met een grote haan en een muziek bandje. Ik wist toen niet waarvoor ze danste. Maar ik kon de kerk niet van binnen bekijken want er was een trouwplechtigheid bezig. Ik was wel teleurgesteld en ben toen op een muurtje zittend gaan wachten. En dit wachten werd beloond want er verschenen grote poppen van een bruidegom en bruid, een muziekbandje en het getrouwde jonge bruidspaar met hun genodigden kwamen uit de kerk. Ik heb toen nog mooie foto’s en video’s kunnen maken van het hele circus. En tot slot kon ik de kerk ook nog van binnen bekijken >> allemaal goud ( of blad goud) erg mooi. Inmiddels was het al 17.45 uur en loop ik terug. ‘ s Avonds tref ik op mijn kamer een Chinese kamergenoot aan, die in Mexico City woont. Ze spreekt ook Engels. Ze houdt van rust en slapen.

.

VRIJDAG 6 DECEMBER : MONTE ALBAN

Vandaag ga ik lopend naar MONTE ALBAN, wat een archeologische site is. Het is bewolkt en de dag begint koeler dan de vorige dagen

Volgens Maps.Me is de afstand 8 km met een loopduur van 2 uur. Ik vertrek om 10.30 uur. Het valt op dat in de buitenwijk van Oaxaca wel veel supermarkten zitten i.t.t. het centrum. Een paar keer moet ik heel veel trappen beklimmen om van de ene naar de andere wijk te komen. Op een bepaald kom ik er niet uit hoe ik moet lopen. Daar lopen ook veel honden die flink aan het blaffen zijn. Een zwarte dikke hond komt rustig naar mij toe en bijt mij in mijn bovenbeen. Gelukkig beet hij niet door mijn bermuda heen, maar ik was wel flink geschrokken. Een mevrouw en haar zoon wijzen mij het pad dat naar Monte Alban leidt. Ze lopen zelfs een stuk met mij mee. Ook dit pad stijgt continu , vermoeiend, maar vanaf die hoogte heb je wel een mooi uitzicht op de stad Oaxaca, Gelukkig is het niet alleen maar stijgen, sommige kleine stukken lopen ook vlak. Om 13.00 uur kom ik aan bij Monte Alba. Eerst bezoek ik het bijbehorende museum en daarna de archeologische site. Het is inmiddels behoorlijk warm geworden. Bij alle gebouwen staat een beschrijving in het Spaans en in het Engels en zijn mooi gerestaureerd. Monte Alban is gesticht in 600 voor Christus door de Olmeken maar is daarna overgenomen door de Zapoteken. Op het hoogtepunt, in het jaar 500-750 na Christus, had de stad naar schatting zo’n 30.000 inwoners. Het was dan ook de hoofdstad van de Zapoteken. Monte Alban is beroemd om zijn balspeelveld, prachtige tempels, graven en bas-reliëfs met hiëroglifische inscripties welke zich uitstrekt over 6,5 vierkante kilometer. Het was de moeite waard om te bezoeken . Rond 15.00 uur loop ik weer terug. Ook nu bestaat de wandelroute voornamelijk uit bergpaadjes. MapsMe wijst me de route die ik moet lopen. Doch op een gegeven moment loop ik toch weer vast. Gelukkig tref ik daar ook een aardige mevrouw die me vandaar adviseerde om de verharde weg te volgen. Zo gezegd zo gedaan. Gelukkig was de route grotendeels bergafwaarts. Om 17.00 uur bereik ik Oaxaca. Inmiddels heb ik in mijn hostel 3 kamergenoten.

.

Zaterdag 7 december; OAXACA

Midden in de nacht was er keiharde muziek buiten. Ik had de ventilator niet aangezet omdat alle stopcontacten bezet waren. Daarom stop ik, naast de oordopjes, ook mijn vingers in mijn oren. Desondanks slaap ik best goed. Het is duidelijk te merken dat er meer gasten in het hostel zijn want de douches zijn voor het eerst bezet. Vandaag heb ik geen speciaal doel voor ogen. Ik moet wel weer geld pinnen , wat ik hier telkens spannend vind. Maar dit keer ging het helemaal naar wens. Daarnaast bezoek ik 2 markten en luister op het ZOCALO naar een lokale muziekband, die leuke traditionele muziek speelde. Helaas komen continu venters voorbij met ijs, chips/ papa's, kettinkjes etc. Verder doe ik vandaag niets bijzonders, naast boodschappen halen, mijn belevenissen opschrijven en genieten van wat er om me heen gebeurd

.

ZONDAG 8 DEC. : met de Bus van OAXACA naar PUERTO ESCONDIDO

Vandaag ga ik weer verkassen naar PUERTO ESCONDIDO. Ik was van plan om bij calle Trujano weer de collectivo te nemen naar de bus terminal, maar die kwam maar niet. En bij navraag waar ik hem wel kon vinden zei iedereen wat anders. Daarom leek het me maar beter een taxi aan te houden die me in 15 min en voor 90 peso's ( €3,60) naar de ADO Terminal in Oaxaca brengt ( er rijdt geen Uber taxi in Oaxaca). Ik neem de bus van 10.15 uur naar PUERTO ESCONDIDO. Sinds vorig jaar ligt er een nieuwe autoweg tussen Oaxaca en Puerto Escondido waardoor je nu in 3 uur al in Puerto bent ( daarvoor duurde het meer dan 6 uur). Om 12.30 uur komen we aan bij de ADO busterminal in Puerto Escondido. Ik ga lopen want het is maar 1,6 km. naar het hostel. Ik had het hostel gevraagd of er een bus of minibusje rijdt naar hun hostel, maar ze hebben mijn vraag nooit beantwoord. Het is erg warm in Puerto Escondido en ik zweet me een ongeluk. Het is moeilijk lopen want zowel de stoepen als wegen zijn ongelijk en het laatste stuk is zelfs een zandpad. Om 14.45 uur kom ik aan bij NAPOLERO HOSTEL. De receptie wordt vnl. gerund door vrijwilligers. Hier slaap ik weer in een dorm met 3 etage bedden, waarin het onderste bed kan nemen, want op dat moment is maar 1 bed bezet. Er is ook een keuken en een aantal wc’s en douches. Er is zelfs een zwembad en een grote binnenplaats met zitjes en een bar. Het ziet er gezellig uit. Bij de boeking stond dat er ontbijt bij was, maar dat is inmiddels verdwenen. Na me gesetteld te hebben ga ik op verkenning uit. PUERTO ESCONDIDO is een kustplaats aan de Stille oceaan met heel veel stranden. Sommigen liggen in een baai en zijn alleen bereikbaar via vele stenen trappen , doch er zijn ook hele grote stranden waar je lange wandelingen kunt maken. De Stille oceaan maakt hele hoge golven en daar is het ook verboden om te zwemmen ( rode vlaggen op het strand). Maar de behoefte om water op te zoeken is groot want de temperatuur overdag schommelt hier tussen 28 en 31 graden en 's nachts koelt het niet verder af dan tot 21 graden. Van december t/m maart kun je hier ook walvissen en dolfijnen spotten. Maar dat heb ik niet gedaan want de excursie prijzen zijn hier erg hoog. Het is opvallend dat ik in dit hostel zoveel Europese jongeren tegen kom: Duitsers, Fransen, Denen en zelfs een Nederlander uit Utrecht. De stad heeft meer supermarkten en groentewinkels dan andere plaatsen die ik in Mexico heb bezocht, maar is ook duurder dan die andere plaatsen

Maandag 9 december Puerto Escondido

Ondanks de warmte op de kamer heb ik best goed geslapen. Er is geen airconditioning, alleen hangt er een ventilator aan het plafond. Inmiddels zijn 3 bedden bezet. De douche is wel koud en dat is wennen. Ik kan hier wel heerlijk buiten , in de tuin en in de zon, ontbijten. De temperatuur is ‘ s ochtends om 8.00 uur al heerlijk.

Ook nu ben ik een tijd bezig om het voor elkaar te krijgen om de bestelde bluetooth oortjes teruggezonden te krijgen. Gelukkig heb ik een aardige buurman thuis die me daarbij helpt.

Daarna loop ik naar PLAYA BACOCHO. Ik zie de hoge golven maar verder op zwemmen twee mensen en ik waag het ook om het water in te gaan. Maar ik word neergesabeld door een flinke golf. Daarna heb ik moeite om, door de zuigkracht van het water, bij de kant te komen. Maar ik red het en loop verder over het strand. Het water gaat soms behoorlijk ver het strand op en zelfs dan is het oppassen. Via de rotsen kom ik op PLAYA CORAL. Dit is een baai waar meer mensen zwemmen en de golven lijken minder hoog, maar waren toch nog verraderlijk gevaarlijk. Ook nu grijpt een golf me toen ik het water in ging en sleurt me weer een stukje mee. Mijn onderarm schuurt over een steen en laat een behoorlijke kras achter. Inmiddels heb ik de schrik wel te pakken. Jammer want ik zwem zo graag.

Daarna loop ik via zandpaden en een verharde weg naar twee andere baaien : PLAYA CARRIZALILLO en PLAYA PUERTO ANGELITO. De laatste is een baai waar veel kinderen en hun ouders vertoeven met veel restaurants. Via het beginpunt van PLAYA PRINCIPAL loop ik door naar de TERMINAL ADO/ OCC om alvast een bus ticket te kopen voor woensdag 11 december naar SAN CHRISTOBAL DE LAS CASAS. . Er gaan dan 3 nachtbussen : om 18.30 uur, 20.00 uur en om 21.30 uur. Ik koop een ticket van 20.00 uur voor 1188 peso's = €47,52) want dan ben ik rond 7.00 uur ‘s ochtends in San Christobal . Na al dat geloop vandaag in die hitte ben ik ‘ s avonds moe en heb geen puf meer om deel te nemen aan de salsa dans cursus

DINSDAG 10 DECEMBER; PUERTO ESCONDIDO;

Het is vandaag mijn verjaardag en de felicitaties stromen binnen van heinde en ver, via WhatsApp, e-mail, facebook en Messenger. Ook vele middenstanders, waar ik klant ben, sturen me aantrekkelijke aanbiedingen, waar ik helaas geen gebruik van kan maken. Alleen de N.S. stuurt me elk jaar 8 gratis e-books die ik altijd trouw download op mijn tablet. Daarna ga ik weer naar het strand want verder valt er niets te beleven in Puerto Escondido. Dit maal loop ik naar het begin van PLAYA PRINCIPAL. Het water ziet er hier rustig uit. Ik mag mijn rugzak bij een echtpaar zetten en ga lekker zwemmen. Daarna loop ik 1,5 uur over het natte gedeelde van het strand naar PLAYA MARINERO en PLAYA ZICATELA en kom uiteindelijk uit bij PUNTA ZICATELA. Hier kun je niet verder want er zijn daar rotsen waar je niet overheen kunt. Ik volsta met pootje baden want de golven vertrouw ik niet meer. Al zijn er wel jongeren die scate boarden, maar na een paar meter kunnen zij zich meestal niet meer staande houden. Er zijn nauwelijks mensen op het strand . ‘ s Avonds in het hostel heb ik leuke gesprekken met de andere gasten die niet weten dat ik jarig ben.

Woensdag en donderdag 11 en 12 DECEMBER, PUERTO ESCONDIDO en de NACHTBUS NAAR SAN CHRISTOBAL DE LAS CASAS

Aangezien Ik vanavond pas de nachtbus pak, heb ik nog de héle dag nog om me te vermaken in Puerto Escondido. Maar om 12.00 uur moet ik uitchecken en zet daarom mijn bagage bij de receptie. Daarna ga ik eerst naar de MERCADO BENITO JUAREZ, wat een grote overdekte markthal is met groenten, fruit, vlees, kip, vis en kleding. Hier gaan ook veel mensen goedkoop eten. Daarna bezoek ik dezelfde stranden als gisteren en maak weer dezelfde strandwandeling. Elke dag is het hier erg warm en zonnig en moet ik oppassen dat ik niet verbrand. In het hostel kan ik na afloop nog een douche nemen en me omkleden. En nadat ik gegeten heb belt de receptie voor mij een taxi om me naar de ADO busterminal te brengen. Maar ze nemen niet op. Dat is vervelend want het is nu te laat en te donker om lopend naar de busterminal te gaan. Daarom loop ik met een vrijwilligster naar de hoofdweg want daar rijden plenty taxi’s. Ik heb daar al snel een taxi voor 60 peso's en ik ben al om 19.45 uur bij de terminal. De bus vertrekt iets over 20.00 uur. Ik zit aanvankelijk heerlijk alleen op een tweesitsbank en heb de ruimte om half liggend te slapen. Doch rond 0.1.30 uur komt een dikke vent naast me zitten. Daar ben ik niet blij mee, hij stoot telkens met zijn arm tegen de mijne en hij snurkt lichtjes. In de bus hangt ook een TV scherm waar een onnozele film wordt getoond. De bus stopt vaak om mensen in en uit te laten en dan gaat het licht aan en dat verstoort weer mijn nachtrust. Maar gelukkig stapt mijn buurman om 0.3.30 uur ook uit en heb ik de bank weer voor mij alleen. Daarna kan ik gelukkig toch nog een paar uur slapen, al wordt het steeds kouder in de bus. Om 9.30 uur ‘s ochtends komen we pas aan in SAN CHRISTOBAL DE LAS CASAS (ipv 0.7.00 uur)

Het miezert hier een beetje en het is koud omdat San Christobal op een hoogte van 2200 m. ligt. Het is 1,7 km lopen naar HOSTEL SATOSHI. Het is druk met autoverkeer, maar op de stoep lopen is lastig met een trolleytas, want ze zijn steeds onderbroken of lopen schuin. Ik kom daar aan om 10.15 uur en net te laat voor het gratis ontbijt. Een Franse vrijwilligster zit achter de receptie, ze doet haar best maar komt wat onhandig over. Ze laat mij alles zien. Ik sluit me aan bij de WhatsApp groep van het hostel. Maar mijn kamer is nog niet klaar. Dus ik drink een kop koffie en eet mijn brood en banaan op. De bagage kan ik achter laten bij de receptie. Daarna ga ik lopen en bezoek diverse kerken. Maar ik ben moe en gaar en loop rond 13.30 terug naar hotel Satoshi. Mijn kamer is inmiddels klaar. De 2 vrijwilligers sjouwen mijn trolleytas de stalen trap op. Het is een grote kamer met 2 tweepersoons bedden. Ik pak wat spullen uit mijn koffer en duik met mijn kleren mijn bed in. Ik slaap 2 uur tot 16.30 uur en doe mijn lange broek aan en dichte schoenen en mijn regenjas en ga weer op pad. In het centrum tref een stoet aan met jongelui die ter ere van de feestdag van de Maagd Maria van Guadalupe in een optocht door de stad trekken . Deze feestdag op 12 december eert de Maagd Maria van Guadeloupe die de beschermheilige van Mexico is. De geschiedenis van de Maagd van Guadalupe gaat terug tot 1531, toen de Maagd Maria volgens de katholieke traditie verscheen aan de inheemse Juan Diego op de Cerro del Tepeyac.

Het PLAZA 31 DE MARZO (hoofdplein van San Christobal) is mooi verlicht en is in kerstsfeer. Hieraan ligt het PALACIO MUNICIPAL en de CATEDRAL DE SAN CHRISTOBAL. Ook in de winkelstraat hangt verlichting en is gezellig druk met wandelende en etende mensen.

Het leuke is dat in San Christobal heel veel indigenas wonen en dat hier de Maya cultuur net zo levendig is als in Guatemala en Bolivia. Ook hier is het al om 18.15 uur donker. Het is weer heerlijk om een eigen kamer te hebben, al is het daar wel koud.

VRIJDAG 13 DECEMBER: SAN CHRISTOBAL DE LAS CASAS .

Ik heb een extra deken op mijn bed gelegd en daardoor heb ik het vannacht niet koud gehad. Om 7.00 uur sta ik op en ga me douchen en aankleden. Voor het eerst tijdens deze vakantie doe ik weer mijn oefeningen , aangezien ik nu een eigen kamer heb. In de keuken staat gratis koffie klaar en brood met jam en pindakaas. Ik spreek een Engels meisje die de halve pot pindakaas op haar brood smeert. Het is vandaag zonnig en het is heerlijk op het dakterras ( in de zon en uit de wind). Ik loop naar de IGLESIA DE GUADALUPE, die boven op een heuvel staat en bereikbaar is met vele trappen. Maar de kerk is gesloten, waarschijnlijk om op adem te komen na de feestdag van gisteren. Daarna doorgelopen naar ARCO DEL CARMEN (18de eeuw, Mudejar stijl = Moors) en de PLAZA DE SANTA LUCIA bezocht met de IGLESIA DE SANTA LUCIA (1890, neoklassiek) die vol staat met mooie verse bloemen omdat het vandaag buurtfestival is. Ik passeer een bank waar een lange rij arme mensen staan die steun krijgen van de regering. Daarna beklim ik de vele trappen die naar de IGLESIA LA MERCED leiden. Vandaar heb je een mooi uitzicht over de stad. Ook ga ik alvast een bus ticket kopen voor a.s. dinsdag om 10.00 uur naar PALENQUE. Dit ticket is veel goedkoper (486 peso's = €19,44 , 7 uur) dan van Puerto Escondido naar San Christobal (1188 peso's = €47,52, 13,5 uur). Daarna bezoek ik nog eens de Iglesia De Guadalupe, maar ook nu heb ik geen geluk. Na wat boodschappen te hebben gedaan loop ik weer terug naar mijn hostel. Het was een mooie zonnige dag, maar het koelt flink af op het eind van de middag. Helaas stoort het me dat er zoveel auto's rijden door de smalle straatjes waardoor je met moeite kunt oversteken. Het is ook lastig lopen op de stoep , want het lijkt wel dat elk huis zijn eigen stoepje voor zijn huis heeft gemaakt , waardoor er veel hoogte verschil is in de stoepen en vaak schuin aflopen . ‘s Avonds hou ik me bezig met lezen en schrijven. Ik zoek op hoe ik morgen in CHIAPA DE CORZO kom en wat ik daar kan doen en schrijf een bericht naar hostel Casa Janaab in Palenque. Al met al, ik verveel me niet, en het wordt steeds later dat ik in bed lig.

ZATERDAG 14 DECEMBER: vanuit San Cristobal naar CHIAPA DE CORZO en de CANYON/ Cañón del Sumidero

Vandaag ga ik met een collectivo naar CHIAPA DE CORZO en de CANYON/ CANON DEL SUMIDERO zo’n 53 km van San Cristobal.

Ik doe toch maar mijn bermuda aan ondanks dat het in San Cristobal bewolkt en koud is, want Chiapa ligt lager en daar is het veel warmer.

Rond 9.30 uur loop ik naar de collectivo die in de buurt van de OCC/ADO terminal staat. Ik moet 20 min wachten voordat hij vertrekt, want hij vertrekt pas als hij vol is. Ik betaal 70 peso's. Bij SANTA FE moet ik overstappen op een andere collectivo (10 peso's) die me afzet bij Plaza Central in Chapa de Corzo. Daar staat een gids, bij wie ik een EXCURSIE naar de CANYON kan boeken voor 320 peso's = €12,80 . Ik moet wachten tot 11.30 uur want er moeten 12 mensen zijn zodat de boot vol is. Het is daar erg warm. Met een busje rijden we naar de rivier. Het gezelschap bestaat uit Mexicanen en ik als enige buitenlander. De gids legt alles uit in het Spaans, wat ik aardig kan volgen. De boottocht door de Canyon Sumidero (gelegen in het Park Sumidero), duurt 2,5 uur. Het is een diepe kloof ontstaan door een scheur in de aardkorst en erosie door de rivier GRIJALVA die er doorheen stroomt. Het heeft verticale rotswanden van 1000 m. hoogte. Het wordt omringd door regenwoud. We zien diverse krokodillen, toekans e.a. vogels. Het wordt op sommige stukken wat nevelig en als de boot snel vaart is het zelfs een beetje fris op het water. We zien ook een soort groene kerstboom die groeit op de steile rotswand en een grot waar Maria van Guadalupe vereerd wordt. Na 1 uur varen komen we bij de CHICOASEN DAM die 20% energie levert voor Centraal Amerika. Onze boot e.a. boten leggen aan bij een vlonder waar men wat kan eten en drinken . Om 14.30 uur zijn we terug in CHIAPA DE CORZO. Chiapa is een archeologische vindplaats van precolumbiaans midden Amerika. Het was de 1ste stad in de 16de eeuw die door de Spanjaarden is gesticht. Op het Centrale plein staat het MUDEJAR COMPLEX gevormd door La Pila (is een Moorse bakstenen fontein). Ook zie ik daar een 15 jarige schoonheid in bruidsjurk die viert dat ze volwassen is geworden. Hier bevinden zich ook het STADHUIS en de CEIBA of POCHOTA ( = heilige boom). Ik bezoek de TEMPLO DE SAN JACINTO of CALVARIO (19de eeuw) en loop langs de rivier GRIJALVA . En in een park wordt een bruidspaar gefotografeerd. Ook zie ik de TEMPEL VAN SANTO DOMINGO en KLOOSTER.

Het plaatsje is ook erg toeristisch en overal zijn kraampjes met souvenirs en geborduurde kleding. Rond 16.00 uur zoek ik een collectivo op die me afzet bij het busstation in Santé Fe , waar ik een half uur moet wachten voor de collectivo naar San Christobal. En het is alweer donker voordat ik mijn hostel bereik

ZONDAG 15 DECEMBER; vanuit San Christobal naar PARQUE ARCOTETE en de GROTTEN

Het is al bewolkt en koud als ik opsta. In de keuken kun je gratis ontbijten, bestaande uit geroosterd brood met jam of pindakaas. En koffie of thee. Om 9.30 uur loop ik eerst naar IGLESIA DE GUADALUPE. Nu is hij wel open en er is een mis aan de gang. Er staan enorm veel verse bloemen.

Daarna loop ik door naar PARQUE ARCOTETE en de GROTTEN. Het is 7,5 km lopen. Heel verrassend kom ik onderweg een KERST STOET tegen met verklede en dansende mensen met een geestelijke voorop en wagens waar bijbel taferelen worden weergegeven met levende personen. Het was bijzonder om te zien. Daarna doorgelopen. De weg gaat wel aardig omhoog. Op een gegeven moment sta ik voor een gesloten poort. Een daar wonende Mexicaanse mevrouw krijgt hem ook niet meer open met een sleutel. Ze wijst me op een andere weg waar ik onder prikkeldraad door moet kruipen. Om 12.30 kom ik aan bij het park waar ik 10 peso's entreegeld moet betalen. Er zouden heel veel activiteiten zijn, maar ik zie alleen maar de huldiging van een loopwedstrijd, een kleine grot en ziplinen . Het is wel een mooi park waar je prachtige wandelingen kunt maken, maar om doelloos rond te wandelen is niet aan mij besteed. Gelukkig kom ik tijdig de grotten “GRUTAS DEL DRAGON” tegen. Hier moest ik 15 peso's entree betalen maar het was de moeite waard. Het is een rotsachtig gewelf dat ontstaan is gedurende duizenden jaren door filtratie van water. Het heeft 3 kamers. Rond 15.00 uur pak ik een collectivo weer terug naar het centrum, want ik had geen zin meer om die afstand nog eens terug te lopen .

MAANDAG 16 DECEMBER; vanuit San Cristobal naar SAN JUAN DE CHAMULA

Tijdens het ontbijt spreek ik met andere gasten . Vandaag met een Italiaan die ook door Midden- Amerika reist en een man die vanaf Alaska hier naar toe is gefietst. Een geweldige prestatie !!

Het is vandaag mooi weer , de zon schijnt en de lucht is blauw, maar het is ‘s ochtends nog wel koud. Ik besluit om naar Chamula te gaan. Hiervoor moet ik een collectivo nemen in de buurt van de iglesia de Guadelupe . Ik begin al aardig de weg te vinden in San Christobal. De afstand is ca. 10 km en kost 20 peso's. In CHAMULA kom ik rond 11.30 uur aan. Op het Centrale plein zitten vele inheemse mensen hun producten te verkopen. Ook bevindt zich hier de IGLESIA DE SAN CHAMULA. Ze vragen aan buitenlanders een entreeprijs van 30 peso's en er mag niet eens gefotografeerd worden in de kerk . Ik ben naar Chamula gegaan omdat het een van de weinige MAYA dorpen is die hun cultuur zo sterk hebben weten te behouden in Mexico. Hier wonen de Tzotzil Maya’s, een inheems Maya volk. De Mayacultuur heeft hier aparte gewoonten en rituelen met eigen wetten en regels en ze hebben zelfs hun eigen leger en politiemacht. In de kerk Iglesia de San Juan Chamula worden vaak rituelen uitgevoerd en optochten gehouden. Er brandden honderden kaarsen en de grond is bezaaid met dennennaalden. Levende kippen worden geofferd en boze geesten worden verjaagd. Het is een mengelmoes tussen het katholieke geloof en het geloof van de Maya’s. Het is , helaas, ten strengste verboden om foto’s of video’s te maken in de kerk. Doch buiten de kerk is het me gelukt om wat foto’s en een video te maken van een groepje Tzotzil Maya’s die naar de kerk gingen. Maar toen ze zagen dat ik mijn camera gebruikte om ze te filmen, staken ze hun vinger op, omdat ze dat niet wilden. Zelfs later kwam iemand naar mij toe en vroeg of ik een opname had gemaakt. De vrouwen dragen zwarte schapen wollen rokken en de mannen zijn meestal gekleed in witte wollen poncho's . Ze geloven dat alcohol ( lokale Pox) ze in staat stellen om met geesten te praten. Ook coca cola schijnt een probleem te zijn, want in die streek wordt gemiddeld 2 liter cola per persoon per dag gedronken, met als gevolg diabetes en overgewicht. Maar dankzij het drinken van cola gaan ze “ boeren” waardoor de geesten uit je lichaam verdwijnen.

Verder is er naast een uitzichtpunt en een overdekte markthal, niet veel te beleven. Ik heb nog overwogen om naar een ander Maya dorp in de buurt te gaan , genaamd Zinacantan, maar toch niet gedaan. Ik ben op het centrale plein op een bankje gaan zitten en naar de Maya’s gekeken en mijn eerste verslag voor de website afgemaakt. Om 16.45 uur neem ik de collectivo weer terug naar San Christobal. ‘s Avonds ga ik mijn trolleytas alvast inpakken want morgen ochtend neem ik de bus naar PALENQUE.

TOT SLOT:

Dit waren dan mijn belevenissen gedurende de eerste 20 dagen in Mexico.

Het was zeer afwisselend en de moeite waard.

De foto's komen nog. Doch velen van jullie hebben al heel wat foto's van deze vakantie op facebook gezien

Ik wens jullie alvast prettige feestdagen en een gezond en gelukkig 2025.

Groetjes Francine