2 B verslag : MEXICO: van 30 dec t/m 11 Jan. 2025

Vervolg van 2A verslag Mexico; 17 t/m 29 dec. 2024

MAANDAG 30 DECEMBER: van VALLADOLID naar HOLBOX:

Vandaag ga ik weer verkassen. Valladolid was de moeite waard om te bezoeken. Lopend ga ik naar de verzamelplaats van de collectivo ’s die naar Chiquila/Holbox gaan. Daar wacht me een niet zo leuke verrassing want de collectivo chauffeur van zaterdag had geen plekje voor mij gereserveerd voor vandaag om 9.45 uur, en het busje was inmiddels vol. Er was wel plek om 14.00 uur. Ik was diep teleurgesteld, maar na een gesprek met de chauffeur mocht ik toch mee. Wat was ik blij want in Holbox is het 1 uur later en dan zou ik in het donker aankomen. Rond 12.30 uur komen we aan in Chiquila. Ik ga meteen informeren naar een collectivo of ADO bus naar Tulum voor a.s. zaterdag. Daar blijkt dat er vanuit Chiquila alleen collectivo 's naar Playa del Carmen gaan om 14.30 uur en dan moet ik overstappen op een andere collectivo naar Tulum. Doch de ADO bus gaat rechtstreeks om 13.00 uur. Al is deze 100 peso's duurder, heb ik toch maar een bus ticket gekocht voor a.s. zaterdag. Ik moet mijn horloge 1 uur vooruit zetten want Holbox ligt in de deelstaat Quintana Roo waar het 1 uur later is dan in de deelstaat Yucatan waar Valladolid in ligt. Ik koop een retourticket voor de ferry van HOLBOX EXPRESS. Zij varen op het halve uur en om 14.30 kan ik op de boot stappen. Ik ontmoet nog de Colombiaans -Spaanse vrouw die in dezelfde dorm sliep als ik, in Campeche. Vanaf de haven In Holbox loop ik naar mijn hostel BARCO VERDE. Het heeft hier 2 dagen geleden heftig geregend en nu staan er grote diepe plassen op de onverharde zandwegen, waar je vaak niet doorheen kunt lopen. Er zijn wel stoepen , maar die zijn vaak onderbroken of scheef en niet fijn om met de trolleytas te lopen. En daarbij komt dat het hier heel warm is. Ik doe er minstens 30 min. over en zweet behoorlijk. Er wordt geschreven dat het eiland autovrij is, maar overal rijden open terreinwagens die functioneren als taxi. De weg vóór het hostel is gewoon veranderd in een kanaaltje. Lukas ( een vrijwilliger uit Brazilië) is receptionist en legt uit waar ik wat kan vinden. Ik slaap hier weer in een dorm op de 1ste verdieping met 3 etagebedden, gelukkig hebben ze mij weer een onderste bed gegeven . Beneden is een gezamenlijke keuken en een zitruimte met stoeltjes en tafels en hangmatten. Daarna ga ik boodschappen doen in het centrum , dichtbij het hostel. Het is niet prettig om in de modderige straatjes te lopen met die vele plassen. Het hostel wordt m.n. gerund door vrijwilligers uit Frankrijk, Spanje en Brazilië die veel lol met elkaar hebben en minder oog hebben voor hun gasten.

DINSDAG 31 DECEMBER: OUDJAAR IN HOLBOX:

Ik heb best geslapen al was het matras van slechte kwaliteit. Ik sta om 7.30 uur op. Ik doe meteen mijn bikini aan, want het zal wel een stranddag worden. Het ontbijt zou om 8.30 uur beginnen , maar ze zijn nog niet klaar. En voordat ik mijn scrambled eggs en fruit krijg, is het 9.15 uur. Daarna loop ik naar het strand , wat maar 100m van het hostel ligt. Isla Holbox ligt aan de Golf van Mexico en is het noordelijkste puntje van de staat Quintana Roo. Volgens de boeken is het een van de mooiste eilandjes in Midden-Amerika. Het is slechts 30 km lang en 500 tot 200m breed. Je vindt hier kilometerslange zandstranden langs een azuurblauwe zee

Ik heb op meerdere plekken pelikanen kunnen spotten, maar geen flamingo's. Heel apart hoe ze in het water duiken om vissen te vangen. Ik loop eerst naar de Oostpunt richting PUNTA MOSQUITO. Het is eb en daardoor is het strand heel breed. Om op de ZANDBANKEN te komen moet je door het water lopen wat varieert in hoogte van 5 tot 100 cm. Het is heerlijk om door het water van de Mexicaanse Golf te lopen en erin te zwemmen, maar het lopen op blote voeten over de zandbanken is ook zalig zacht. Er zijn maar kleine golfjes en weinig wind , bij 28 graden . Het lukt niet om helemaal door te lopen naar PUNTA MOSQUITO want dat laatste stuk hebben ze afgezet omdat het een beschermd gebied is geworden voor de watervogels. Dus ik keer om en loop weer 1,5 uur terug.

In het stadje ga ik wat boodschappen halen en gebruik ik mijn lunch in het hostel. Daarna ga ik terug naar het strand en loop de andere richting op naar de WESTPUNT PUNTA COCOS. Inmiddels is het vloed geworden en moet ik bij hotels , die dichtbij het water liggen, door het water lopen om daar langs te komen. Na 1 uur lopen heb ik het punt bereikt. Als het donker is kun je hier de bioluminescentie show zien. Dit is een natuurlijk fenomeen waarbij plankton licht uitstralen. Dit vindt plaats wanneer het water in beweging wordt gebracht waardoor deze micro -organismen een blauwe of groene gloed krijgen.

Rond 18.30 uur kun je ook genieten van de zonsondergang op het strand. Veel mensen komen daar ook op af en gaan daarna eten bij de verschillende restaurants op het strand , omdat de temperatuur ook ‘s avonds hier heel aangenaam blijft. Maar nu sluiten heel veel mensen het Oude jaar af op het strand met veel muziek en drank en wensen elkaar het beste voor het nieuwe jaar. Doch zonder vuurwerk. Het was gezellig !

WOENSDAG 1 JANUARI; NIEUWJAAR in HOLBOX;

Het ontbijt begint pas om 10.00 uur zodat iedereen kan uitslapen in dit nieuwe jaar. Ik had gepland om vroeg in Westelijke richting te lopen naar de PUNTA COCOS, zodat ik bij eb het water zou kunnen oversteken. Maar toen ik daar aankwam lag er wel meer land droog maar vgl. Mexicaanse jongens is de grond te gevaarlijk om lopend door het water naar de overkant te gaan . Zwemmen zou wel lukken, maar niet met mijn rugtas. Jammer, dan blijft er niets anders over dan hetzelfde te doen als gisteren nl. strandwandelingen maken, pelikanen spotten, zwemmen en lezen. En dat was ook heerlijk ! In het stadje ga ik nog op zoek naar een naaister die mijn rugtasje kan repareren , maar die is in Holbox nergens te vinden. Dus ik zal het handmatig zelf moeten doen. Ook sta je hier telkens voor verrassingen als je boodschappen gaat halen nl. De ene keer is al het verse brood uitverkocht en de andere keer zijn er geen bananen meer te krijgen.

DONDERDAG 2 JANUARI: HOLBOX

Ondanks dat de airconditioning op 24 graden stond, had ik het koud vanochtend in bed met alleen maar een lakentje. Maar door mijn handdoek op me te leggen werd het aangenamer.

Vandaag probeer ik via het binnenland de overkant van PUNTA COCOS te bereiken, wat me gisteren niet lukte via het water. Maar dat valt niet mee want hier en daar staan nog steeds flinke plassen op de zandwegen. Ik kom daarbij langs de luchthaven van Holbox en het kerkhof “ area del recuerdo” met bijzondere graven. Uiteindelijk kom ik bij het strand op de punt, en kan ik de overkant zien waar ik gisteren niet lopend overheen kon komen. Op afstand zie ik het eiland ISLA DE LA PASION liggen. Daarna probeer ik nog via het mangrove bos de overkant te bereiken , maar dat lukt helaas niet. Dus ik moest weer via een omweg het strand van Punta Cocos bereiken. Dit ging een stuk makkelijker want hier lagen op verschillende plekken houten loopbruggen. Maar mijn missie was geslaagd en mijn avontuurlijke geest bevredigd. Er staat vandaag veel wind en er wordt flink gesurft op het water. Ook wordt er aan parasailing gedaan.

Tegen 19.00 uur loop ik naar de PLAZA PRINCIPAL waar m.n. lokale mensen bij elkaar komen om te gaan SALSA DANSEN.

Voor 30 peso's kun je je hierbij aansluiten. Maar het gaat er fanatiek aan toe, en is m.i. niet geschikt voor mensen die de pasjes niet kennen. Maar het is vermakelijk om te zien !

VRIJDAG 3 JANUARI : HOLBOX

Ook in dit hostel blijven de meeste gasten 3-5 dagen. Het zijn m.n. jonge mensen tussen de 20 en 30 jaar uit Europa en de VS. Met enkele heb ik een erg leuk contact. Ook vandaag zoek ik naar alternatieven. Ik loop eerst naar de haven waar de ferry vertrekt. Vandaar probeer ik binnendoor, via land, in de richting van PUNTA MOSQUITO te komen . Maar na een paar straatjes loop ik al vast in de modder. Daarna loop ik verder op de parallelweg van het strand. Hier liggen heel veel dure hotels aan. Ook kom ik meer fietsers tegen en vandaag voor het eerst golfkarretjes. Vóór vandaag mochten ze niet rijden wegens de plassen op de weg , waarmee ze de weg kapot maken. Maar op een gegeven moment kan ik ook hier niet verder doordat ik in een bos beland zonder paadjes. Toen ben ik weer verder gegaan op het strand en de zandbanken. Vandaag ga ik stiekem toch het beschermd gebied in gelopen ,ondanks dat het verboden is, zoals meerdere mensen doen. Niemand houd je tegen.

Het is hier heerlijk rustig lopen over het strand en over de zandbanken met mooie schelpen en zeesterren. Na 1 uur zie ik in de verte hele kolonies pelikanen en zeemeeuwen . Ik blijf op afstand om ze niet te storen en maak foto’s en video’s. Het is echt genieten!

Daarna loop ik het hele eind weer terug. In totaal loop ik vandaag weer 22 km. Tegen zonsondergang loop ik weer naar het strand. Hij is mooier dan de vorige dagen. Wat kan het leven toch mooi zijn !

Morgen vertrek ik naar TULUM met de ferry en bus.

ZATERDAG 4 JANUARI : van HOLBOX naar TULUM;

Na het ontbijt loop ik nog eventjes over het fijne strand , om afscheid te nemen. Het was hier in Holbox heerlijk m.u.v. de forse plassen op de zandwegen in het stadje en de vele taxi-terreinwagens. Ik begrijp niet dat de regering geen geld besteedt aan betere afwatering en verharde wegen. Volgens mij komt er genoeg geld binnen via de toeristen.

Daarna loop ik in 30 min. met trolleytas en rugzak naar de haven. Ik had gisteren al uitgezocht welke wegen en stoepen het best begaanbaar waren.

Om 11.30 uur heb ik de ferry van Holbox Express . Ook nu ga ik weer buiten op het dek zitten , al waait het behoorlijk.

Om 12.15 uur zijn we aan de overkant, in Chiquila. Daarna loop ik naar de ADO terminal waar ik de bus naar TULUM heb om 13.00 uur. De weg , m.n. het eerste stuk bij Chiquila, is erg slecht en de bus rijdt daar ook langzaam. Onderweg stopt de bus ook nog in Playa del Carmen om passagiers in en uit te laten. Om 16.30 uur zijn we pas in TULUM. Daar loop ik in 15 min. naar mijn hostel CHILI INN. Aan de buitenkant kun je niet zien dat het een hostel is. Maar gelukkig kon een bediende van een motorgarage aan de overkant me vertellen waar ik aan moest bellen.

Teresa, een Mexicaanse, is eigenaresse van het hostel en wordt momenteel bijgestaan door een Frans echtpaar dat er net een paar dagen is. Ook hier slaap ik in een gemengde dorm met 4 etagebedden. Het is een donker hok met een grote fan die veel lawaai maakt. Hierbij is ook een toilet en een koude douche. Gelukkig is er buiten ook nog een douche met warm water. Er is een kleine binnenplaats met tafels en stoelen en een gemeenschappelijke keuken. Ook hier is het ontbijt inbegrepen, van 8.00 -10.00 uur. Het hele hostel is vol geboekt. Dit komt omdat er vandaag en maandag een bekend instrumentaal muziekfestival in Tulum plaatsvindt genaamd ZAMMA FESTIVAL ( Afterlife), waar jongeren van heinde en ver naar toe komen. Ik las zelfs dat onze Nederlandse Tjesto daar optreedt.

Mijn hostel ligt in het dorp ( pueblo) zelf. Ik had al gelezen dat er niet veel te beleven is in het dorp i.t.t. aan het strand. Maar in het dorp zijn de prijzen wel hoger dan elders in Mexico ,maar niet zo hoog als aan het strand. Daar zitten m.n. de rijke Amerikanen in dure hotels en appartementen. Ook voor een kort ritje met een taxi ben je al gauw meer dan €50 kwijt. Maar mijn benenwagen is nog goed en kan gemakkelijk 5-7 km lopen naar het strand.

Maar in het dorp, m.n. aan de Avenida Tulum bevinden zich vele toeristen winkeltjes, kledingzaken en restaurants. En in het Parque Dos Aguas staan kraampjes en komt de lokale bevolking bijeen. En daarbuiten kun je kruidenierswinkels en groente- en fruitwinkels vinden. Het is telkens weer even zoeken.

ZONDAG 5 JANUARI: TULUM

Het is altijd weer wennen in een ander hostel.

Het matras is aan vervanging toe en het bed is erg laag. Het ontbijt bestaat alleen uit melk en kokosmelk met allerlei soorten muesli en bananen. Ik vind dit helemaal niets , want het vult niet en ik hou niet van melk. Al is kokosmelk wel te pruimen. Daarna loop ik 7 km richting het STRAND. Onderweg kom ik nog langs een mooie gratis CENOTE ALDEA ZAMA en de PYRAMID OF POSITIVE THINKING wat niet veel voorstelde.

Het is half bewolkt. De wegen en stoepen zijn hier een stuk beter dan in Holbox. Op een gegeven moment kom ik bij de ingang van het PARQQUE NACIONAL TULUM waar ik 121 peso's entree moet betalen. Vandaar is het nog een paar kilometer naar het strand. Ik loop over het mooie brede zandstrand van PLAYA PALMERA en PLAYA PARAISO en PLAYA DE TULUM. Hier lijken de golven wel wat hoger en er liggen meer mooie restaurants en hotels dan in Holbox. Op het eind van het strand liggen rotsen. Hier kun je via een weg naar boven lopen waar je kunt genieten van een mooi uitzicht over het strand en de zee/ golf van Mexico. Daarvandaan loop ik naar de ARCHEOLOGISCHE ZONE van TULUM. De entree is 100 peso's. Volgens de boeken zijn de ruïnes van de Maya tempels in Tulum uniek.

Tulum was één van de meest belangrijke en laatste handelssteden die ooit door de Maya’s werden gebouwd. Het is in de 13e eeuw gebouwd en het is de enige Maya-stad aan zee. Hierdoor kwamen alle land- en zeeroutes bij elkaar en dit zorgde ervoor dat er veel handel werd gedreven in de stad. De tempel is op een 12 meter hoge klif gebouwd en met de turquoise blauwe zee op de achtergrond, is dit een prachtig plaatje. Ik zie vele ruines zoals; : de 1ste tempels , el Castillo, oratory plataforme de la Danza, palacia gran palacio, house of the columns (casa columns), casa del chultun etc. De meeste gebouwen dateren uit 500 -1500. Daarna loop ik 5 km naar de TEMPLE OF DOOM . Dit bleek hetzelfde te zijn als de CENOTE CALAVERA. Helaas heb ik geen zwempak meegenomen en had het ook geen zin om hier 250 peso's voor te betalen .

Daarna ben ik terug naar het dorp gelopen. Inmiddels had ik 25 km gelopen . Bij de ADO TERMINAL koop ik een buskaartje naar BACALAR voor woensdag 8 jan. Vooraf heb ik nog geïnformeerd of er ook een shuttle of collectivo naar Bacalar rijdt maar niemand wist het. Om 19.00 uur, het is nu donker, loop ik naar mijn hostel terug. Ik was bang dat het zou gaan regenen, maar tot nu toe is het droog gebleven en aangenaam van temperatuur.

MAANDAG 6 JANUARI: TULUM

Ik sta weer dezelfde tijd op en ga me buiten warm douchen. Als ontbijt krijgen we 2 dikke flensjes met een dot chocoladepasta en schijfjes banaan erop. Hoe verzinnen ze het , maar het vult wel. Dan begint het een beetje te regenen waardoor we naar binnen moeten . Gelukkig hield het na een half uurtje op , maar volgens de weerberichten, komt er vanmiddag meer regen en zelfs onweer. Dus ik blijf maar in de buurt en ga het stadje Tulum bekijken . En tijdens het lopen kom ik de standplaats tegen van de shuttles die naar Bacalar gaan. Ik informeer naar de tijden en prijs en dan blijkt dat ze de helft goedkoper zijn dan de ADO bus en vaak ook sneller. Ik probeer nog het ADO bus ticket terug te geven , maar dat is niet mogelijk. Jammer ! Ik zie voor het eerst ook een echte bakker in Tulum dorp, al heeft die vnl. wit zoet en zout brood ( zoals ze het hier zeggen ) en geen bruin brood. Daarna loop ik terug richting mijn hostel en informeer of er een tassenmaker in de buurt zit die mijn rugtasje kan maken. En die mevrouw bood spontaan aan dat zij mijn tas wel kon maken. Geweldig! En ze hoefde er niets voor te hebben. En dat is helemaal super ! Ik heb toen de kinderen maar wat kleingeld toegestopt. En daarna begon het heel hard te regenen, wat zeker 1 uur aanhield. Toen ik daarna de straat op ging, stonden de straten blank en kon ik alleen maar op de hoger gelegen stoepen lopen. Het was toen nog wel erg benauwd door het hoge vochtigheidsgraadgehalte van de lucht. Inmiddels zijn er 4 Nederlanders bij gekomen in het hostel. Drie gaan vanavond naar het muziekfestival en 1 heeft morgen een afspraak in Tulum voor een kikker gif behandeling waardoor hij ruimer van geest wordt. Ik had er nog nooit van gehoord. De avond verloopt rustig en de meesten liggen om 22.00 uur in bed.

DINSDAG 7 JANUARI; TULUM.

Ook vandaag wordt er regen voorspeld, maar de kans is geringer dan gisteren. Als ontbijt krijgen we 2 tortilla's met gebakken ei. Ze variëren wel met het ontbijt. Ik weet nog niet wat ik vandaag zal gaan doen. Vanuit Tulum kan ik verschillende activiteiten ondernemen zoals naar de MAYA TEMPEL VAN COBA of van MUYIL gaan , maar inmiddels ben ik eventjes verzadigd van de ruïnes. Dit geldt ook voor de CENOTES die hier in de buurt liggen zoals die van CALAVERA, DOS OJOS, CORAZÓN DEL PARAISO en ZACIL-HA. Ik heb er drie gezien in Valladolid en die waren mooi, maar ook genoeg. Ik zou ook naar het STRAND kunnen gaan, maar 4 stranddagen in HOLBOX is ook eventjes voldoende. Dus besluit ik om de verslagen voor mijn website t/m Tulum af te maken en te corrigeren zodat ik ze op de laatste dag in Bacalar (en in Mexico) naar jullie toe kan sturen. Dus ik ga lekker zitten op een bankje in PARQUE DOS AGUAS en doe mijn best voor jullie. Aan het begin van de middag ga ik lunchen in het hostel en hoor van mijn landgenoot hoe het “ kikker gif” zijn geest heeft verruimd. Daarna ga ik nog een lange wandeling maken in de omgeving en zie de armoede van de lokale bevolking. En ik denk “ voor mij is Tulum al duur, wat voor gevolgen heeft dit voor de Mexicanen die hier wonen”?. Je leert hier wel relativeren. Ook vanuit Nepal krijg ik bericht dat er gisteren een aardbeving heeft plaats gevonden met een kracht van 7, m.n. in Tibet, Bangladesh en een stukje Nepal, maar niet in Kathmandu en omgeving. Er wordt gesproken over 126 doden in Tibet. Het zijn nare dingen en wat heb ik het goed!!

Morgen ga ik weer verkassen naar BACALAR . Dit wordt mijn laatste overnachtingsplaats in Mexico. Daarna ga ik naar het Engelstalige BELIZE.

WOENSDAG 8 JANUARI: van TULUM naar BACALAR,

Vanochtend krijgen we een Mexicaans ontbijt bestaande uit chipjes, saus en ei. Weer iets anders dan gewoon brood. En om 11.00 uur pak ik de bus naar Bacalar . De tijd gaat snel en om 13.45 uur zijn we al in BACALAR. Bij het ADO bus loket vraag ik of er zaterdag een bus gaat van Bacalar naar Belize City. Ja, er gaat een ADO bus om 12.00 uur en als ik het bus ticket vandaag koop betaal ik slechts 464 peso's (€22,27) i.p.v. 594 peso's (€29). Dat is een meevaller waar ik niet op gerekend had. Maar ik wil er eerst over nadenken en kijken wat de alternatieven zijn. Daarna loop ik naar HOSTEL EMBAJADA BACALAR. Ik kan het hostel niet vinden op Maps.Me, alleen weet ik dat het op Calle 28 zit tussen Avenida 1 en 3. Het is verder dan ik dacht, want het zit helemaal op het eind van Calle 28 . En de terminal van ADO zat ook op een andere plaats en verder weg dan vermeld stond in Maps.Me. En het hostel Embajada zat verscholen achter een groot geel gebouw“ 6 Hermanos”. Het was wel weer zoeken !

Ik kan kiezen tussen een kamer met 4 bedden waar alleen mannen slapen of een kamer met 2 etagebedden en 1 bed voor vrouwen. Ik kies voor het laatste omdat ik kan slapen op het onderste bed van een stapelbed. Er zit een wc en 2 koude douches bij en een grote keuken met gratis gefilterd water en een binnenplaats . Na mij gesetteld en wat gegeten te hebben kijk ik na wanneer de veerboten gaan van Mexico City naar Caye Caulke. Dan blijkt dat alleen de watertaxi om 17.30 uur gaat en de Caribbean sprinter als laatste tijdstip 16.30 uur heeft. Dus ik zal de watertaxi om 17.30 uur moeten nemen want 16.30 uur haal ik waarschijnlijk niet als ik om 1600 -16.30 uur aankom. Dus ik loop terug naar de ADO terminal en koop het goedkope ticket . Op de terugweg naar het hostel haal ik nog wat boodschappen. Bacalar is duidelijk veel goedkoper dan Tulum. Daarna ga ik mijn vuile was afgeven bij de wasserij. Het kost 25 peso's per kg en het minimale bedrag is 100 peso's, dus 4-5 kg. Ik had een grote plasticzak vol, maar daar bleek dat het maar 2 kg was en toch moest ik de volle prijs betalen. Terug in het hostel wil ik online, bij Book Away, ferry tickets kopen voor de watertaxi, maar ik krijg de betaling niet rond. Ik probeer het met mijn AMRO creditcard en Visa card ,maar hij accepteert mijn betaling niet. Dan zoek ik verder op internet en lees dat de Watertaxi niet meer vaart , alleen de Caribbean sprinter. Maar daar heb ik niets aan, want hun laatste vaart is 16.30 uur. Ten einde raad schrijf ik het watertaxi bedrijf “ San Pedro Belize Expres “ en ook het hostel in Caye Caulker een email . Hopelijk geven zij mogelijk een oplossing voor mijn probleem. Zonodig moet ik een ticket kopen bij een andere busmaatschappij die om 6.00 uur gaat of een overnachting boeken in Belize City. Een beetje overstresst ga ik naar bed. Morgen weten we hopelijk meer.

DONDERDAG 9 JANUARI; BACALAR

Gelukkig heb ik toch nog goed geslapen. Na een kop koffie en een paar boterhammen met pindakaas en vers fruit, ga ik naar het meer lopen en bezoek ik een aantal toeristische bezienswaardigheden in Bacalar. Het MEER VAN BACALAR is 42 m. lang en op z'n breedste 2m. Het extreem helder water bestaat uit 7 tinten blauw. Deze mooie kleuren worden veroorzaakt door stromatolieten die zich hier in het water bevinden. Dit zijn oude bacteriën die op rotsen lijken. Eerst loop ik naar de FUERTE DE SAN FELIPE. Dit is een fort uit de 18de eeuw die bescherming bood tegen piraten. Hier dichtbij ligt het Parque Principal van Bacalar. Dit is een groot plein in het midden van het plaatsje. Daarna loop ik door in zuidelijke richting zo dicht mogelijk langs het meer. Maar dat valt niet mee, want er staan zoveel hotels langs het meer , die de toegang tot het meer blokkeren. Soms lukt het wel om bij het meer te komen , maar dan vragen die hotels entreeprijzen. Dat is jammer. Soms kun je via een loopbrug of pier, waar ze boottochten aanbieden, het hele meer zien. Er is maar 1 plek waar je gratis kunt zwemmen. Daar heb ik lange tijd zitten praten met een Engelse dame die 10 jaar in China had gewoond en daar ademhalingstherapie-lessen aanbood. Nu ging ze haar heil zoeken in Mexico en daarna naar Peru. En daar trof ik voor de 3de maal de snurker uit Florida aan . Hij was nu erg spraakzaam en waarschijnlijk niet meer boos op me. Verder kom ik diverse CENOTES tegen, zoal de CENOTE NEGRO (een zwart gat ), de Cenote Esmeralda en de Cenote Cocalitos. Helaas kon ik ze niet van dichtbij zien. Al met al had ik meer verwacht van mijn lange wandeling langs het meer.

Misschien had ik toch beter een boottocht kunnen boeken of een fiets kunnen huren. Terug in mijn hostel zie ik dat de Watertaxi centrale van Belize me terug heeft gemaild, dat ze momenteel gewoon weer varen . En tevens gaven ze een link erbij, waarmee ik makkelijk de retour tickets van Belize City naar Caye Caulker kon boeken. Dat was een hele opluchting !

‘s Avonds maak ik zelf tortilla's met gebakken ei en groenten. Ze smaken heerlijk !

VRIJDAG 11 JANUARI: BACALAR

Het zit me toch niet lekker dat ik niet weet hoe laat en waar de bus precies aankomt in Belize City, en hoe ver het is naar de haven waar de watertaxi vertrekt en hoeveel ik moet betalen bij het verlaten van Mexico en binnenkomen van Belize. Daarom loop ik naar de ADO bus terminal want ook vandaag zal wel een bus om 12.00 uur naar Belize City gaan. Maar daar blijkt weer dat ze hier in Bacalar ( Mexico) niet veel weten van Belize. Want eerst spreek ik daar een lokale medewerker die zegt dat er alleen een bus gaat naar Chetumal en dat ik daar de bus moet nemen naar Mexico City. Daarna spreek ik een vrouwelijke medewerkster die zegt dat de bus om 18.00 uur in Mexico City aankomt. En tot slot spreek ik de chauffeur die zegt, dat het tijdstip van aankomst afhankelijk is van de douane in Chetumal. Maar waarschijnlijk komen we om 17.00 uur in Belize City aan (Belize tijd = 1 uur vroeger dan Mexico). En dat de busterminal 20 minuten lopen is of 5 min. met de taxi naar de haven is. En dat het verlaten van Mexico waarschijnlijk niets kost ( exit fee) . Dit klinkt allemaal wat hoopvoller, maar voor alle zekerheid ga ik toch vanavond bij Booking.com kijken of er in de buurt van de busterminal in Mexico City een goedkoop hostel zit. Het blijft spannend. Ook weet ik nog niet of ik Belize dollars kan pinnen in Belize City of op het eiland. In geval van nood heb ik gelukkig nog wel Amerikaanse dollars. Morgen zullen we het weten !!

Daarna loop ik weer richting het meer, maar dan in Noordelijke richting. Hier liggen wel wat minder hotels, maar dicht bij het water komen lukt ook hier niet. Na 1 uur , loop ik teleurgesteld weer terug en kom dan langs de MUELLE MUNICIPAL ( Gemeentelijk dok). Dit is een hele lange loopbrug , gebouwd in een vierkant, in het meer. De entree kost 20 peso's = €1. Hierover kun je lopen, erop zitten/liggen, zonnebaden en in het meer zwemmen. Dit heb ik toen gedaan. Eerst mijn brood opgegeten en daarna gelezen, geschreven en gezwommen. De planken liggen wel hard maar een betere plek is er niet in Bacalar.

Inmiddels zijn de verslagen klaar voor mijn 2de website verslag en stuur ik ze vanavond de lucht in. Hoe het morgen afloopt naar Belize kunnen jullie lezen in mijn volgende verslag. Dat is ook voor mij nog een raadsel.

Tot slot:

Ik hoop dat jullie net zo genoten hebben van mijn belevenissen in Mexico zoals ik heb gedaan. Ik zou het zeer waarderen als jullie me dat laten weten.

Op 11 januari ga ik verder met het verkennen van BELIZE waar ik maar 14 dagen rondreis. Dit lees je in mijn volgende verslag.

Groetjes Francine