
2 A verslag: MEXICO, van 17 dec. t/m 29 dec. 2024
Door: Francine
Blijf op de hoogte en volg Francine
11 Januari 2025 | Mexico, Bacalar
Hallo allemaal,
Inmiddels is er, na 1,5 maand reizen, een einde gekomen aan mijn bezoek aan Mexico. Het is een bijzonder mooi land qua natuur, cultuur en weer. Ik heb veel mooie steden , ruïnes, kerken, zinkholen ( cenotes), water en stranden gezien. Die afwisseling maakt het reizen zo leuk. Lees zelf maar mijn belevenissen.
Dinsdag 17 dec. van San CRISTOBAL naar PALENQUE
De dag begint zonnig in San Cristobal, al is het ‘s ochtends nog wel fris. Na mijn ontbijt loop ik naar de ADO terminal. Het gaat me makkelijker af omdat ik nu dichte schoenen aan heb i.p.v. de sandalen. Om 10.00 uur heb ik de OCC bus naar Palenque. De afstand is 455 km en de bus zou er 9 uur over doen. Ik snapte al niet waarom de bus zo'n omweg maakt terwijl de rechtstreekse afstand veel korter is. Toen las ik het volgende:” er zijn al jaren agressieve wegblokkades op deze route door de lokale bevolking , die je moet betalen om door te mogen rijden en daarnaast vinden er bij deze blokkades ook soms berovingen plaats. Het advies is dan ook om 2 uur om te rijden via het dorpje Villahermosa. Dit is een veilige route “. Nu begreep ik het. Ik heb de hele bank voor mij alleen en hou me bezig met het leesbaar maken van mijn stukken op de website, want langzamerhand wordt het tijd dat ik het thuisfront op de hoogte breng van mijn belevenissen. Hierdoor vliegt de tijd om. Er zit nog een Nederlands stel uit Den Haag in de bus die zelfstandig een reis maken door Mexico. Ze zijn wel een beetje jaloers op mij dat ik 4,5 maand de tijd heb om rond te reizen. Het is 18.15 uur, en al donker, als we in PALENQUE arriveren. Mijn hostel CASA JANAAB ligt maar 10 min. lopen van de busterminal. ( genoemd naar K'nich Janaab Pakal die koning was van Palenque rond 605). Ik slaap hier in een gemengde dorm met 2 etagebedden, waarvoor ze voor mij het onderste bed gereserveerd hebben. Er is slechts één bed bezet. Ik vind het nooit fijn om ergens ‘s avonds in het donker aan te komen, maar ja, je hebt het niet altijd voor het zeggen. Het hele complex ziet er gezellig uit: Er is een goed uitgeruste keuken op de 1ste verdieping, een tuin en terras met ligstoelen en zelfs een jacuzzi. Het is hier duidelijk warmer en vochtiger dan in San Cristobal. En op de kamers is een airconditioner en grote lockers voor je bagage. Ik eet mijn meegenomen broodjes op en lees mijn mails en duik het bed in.
Woensdag 18 dec.: PALENQUE: naar de MAYA RUÏNES:
Ik heb weer goed geslapen. Het is altijd maar afwachten hoe je kamer en kamergenoten zijn. Maar als ik opsta regent het. Dat valt tegen, maar de temperatuur is goed. Ik spreek een Nederlands echtpaar dat gestart is met fietsen in New York, waar hun dochter woont. Het was de bedoeling om van daaruit af te zakken naar Mexico, maar ze vonden het niet leuk om door Amerika te fietsen en daarom hebben ze in Texas de trein en de bus gepakt naar Mexico.
Rond 10.00 uur is het droog en pak ik de collectivo naar de ingang van het National Park waar zich de Maya ruïnes van het oude Palenque bevinden. Ze weten hier wel de prijzen: voor de 1ste collectivo betaal je al 25 peso's ( voor 4 km) en voor de 2de collectivo 15 peso's ( 3 km). Daarnaast betaal je 105 peso's voor het park en 95 peso's voor de ruïnes. De 2de collectivo heb ik maar overgeslagen want die 3 km lopen over een fietspad met aan weerszijden jungle, trok me veel meer. Op die weg lag ook het museum, waar ik gratis een bezoek aan kon brengen. Het was een mooi en interessant museum. Vanaf de ingang van het ruïne complex, volg je een mooi pad via de jungle met veel trappen. Dan zie je kleine watervallen en 2 hangbruggen en na wat trappen omhoog kom je na zo’n 15 minuten uit bij de tempels. Het is vochtig en klam. Een echt jungle klimaat. Vele gidsen spreken je aan om je rond te leiden. De tempels van Palenque zijn uniek en stammen uit 400-900 na Chr. Deze tempels zijn zo’n 1000 jaar overwoekerd door jungle en lang wist men niet dat deze oude Maya stad bestond. Naar schatting is vandaag de dag nog steeds maar 10% van de stad zichtbaar en liggen heel veel tempels nog begraven in de jungle. Palenque was rond de 7e eeuw erg machtig en samen met Tikal en Chitzen Itza behoorde Palenque tot de belangrijkste Mayasteden. De belangrijkste hoogtepunten zijn: Tempel van het Kruis (Templo de la Cruz), de Tempel van de Zon (Templo de la Sol) en De Tempel van de Inscripties (deze heeft aan de basis gestaan van de ontcijfering van het Maya-schrift.) Het is weer heel bijzonder om hier rond te lopen, idem 20 jaar geleden (maar toen in groepsverband). Volgens mij zie ik nu meer tempels dan toen, maar de meeste tempels mag je niet meer beklimmen m.u.v. de tempel van het Kruis. Men had gewaarschuwd dat het druk zou zijn, maar dat was absoluut niet het geval. Na een paar uur rondgestruind te hebben via de bewegwijzering van Maps.Me, loop ik de ruim 8 km helemaal terug naar de het centrum van Palenque. Zo te zien ben ik de enige die dat stuk wandelend afleg, want iedereen gaat met de collectivo terug. Bij de busterminal koop ik alvast een bus ticket voor de rit Palenque- Campeche voor a.s. vrijdag. Daarna ga ik de binnenstad bekijken en het centrale plein van Palenque waar de bewoners elkaar ontmoeten. Verder valt hier niet veel te beleven. Hier zijn wel meer winkels, supermarkten en bakkers, maar van bruin integraal brood hebben ze nog nooit gehoord. Terug in mijn hostel duik ik de borrelende jacuzzi in. Wat een luxe en heerlijk ontspannend !!. Ook de Nederlandse fietsers zitten erin en vertellen over hun fiets avonturen. Daarna douchen, eten en naar bed. Inmiddels heb ik als kamergenoot een dikke man uit Florida gekregen. Hij lag al te snurken toen ik de kamer opkwam. Op een gegeven moment heb ik hem maar aangestoten en gezegd dat hij op zijn zij moest gaan liggen omdat ik last had van zijn snurken. Hij zei dat hij daar geen controle over had en ik kon van hem oordopjes krijgen. Maar dat was niet nodig want die heb ik zelf bij me.
Donderdag 19 december; PALENQUE:
Ik heb eigenlijk weinig last gehad van het gesnurk van mijn kamergenoot, alleen vannacht om 4 uur werd ik daar even wakker van. Ik sta om 7.15 uur op en ga me wassen en ontbijten. De Nederlandse fietsers staan klaar om te vertrekken. Ze hebben problemen met hun fietsremmen en hopen halverwege de route naar San Cristobal een goede fietsenmaker te vinden. Ze nemen toch de korte en mogelijk gevaarlijke route naar San Cristóbal.
Het is vandaag gelukkig droog. Ik was van plan om de WATERVAL VAN MISOL HA , 22 km van Palenque te bezoeken, maar heb daar toch nog van afgezien. Daarvoor in de plaats ga ik Palenque verder verkennen en kom ik in een mooie wijk en winkelstraten en markten die de lokale bevolking zelf bezoeken.
‘s Middags nestel ik me op een van de ligstoelen buiten en breng de tijd relax door met lezen en schrijven. En dat was ook heerlijk!. Om 17.00 uur loop ik nog naar het centrale plein. En daarna dobberen in de jacuzzi , douchen, eten en naar bed. Inmiddels zijn alle bedden bezet. De meeste gasten blijven maar 1 tot 2 dagen. Heel veel hebben vanavond al de nachtbus gepakt naar Merida. Om 22.00 uur ligt iedereen in onze dorm in bed.
VRIJDAG 20 DECEMBER ; van PALENQUE naar CAMPECHE
De man uit Florida heeft zich aardig rustig gehouden. Ook hier zijn de hostel gasten niet erg spraakzaam. Als ik mijn mond niet open doe, zegt niemand wat. Maar als ik alleen maar vraag “ waar kom je vandaan “ dan beginnen ze pas te praten. Heel apart !
Ik loop om 8.00 uur naar de ADO Terminal en heb om 8.30 uur de bus naar Campeche. Daar tref ik een Franse vrouw die ik ook gezien heb in de bus van San Christobal naar Palenque. Ik zit N.B. naast haar op de 1ste bank. We spreken in het Spaans met elkaar want zij heeft moeite met het Engels en ik met het Frans. De weg zit vol met kuilen en hier en daar wordt aan de weg gewerkt en dat geeft veel oponthoud. De airconditioning staat een beetje te laag afgesteld waardoor ik mijn vest aan moet doen in de bus. Er wordt dezelfde film gedraaid die ik al eerder heb gezien. Ik schrijf mijn belevenissen op en lees de eerste 50 bladzijden in het boek CAMINO. De afstand naar Campeche is 360 km, waar we 6 uur over zouden doen, maar het wordt 7 uur. Om 16.30 uur komt de bus aan op de ADO busterminal van Campeche. Ik loop meteen door naar het loket om alvast voor zondag een bus ticket te kopen naar Merida. Maar ik heb ruim een half uur in de rij gestaan voordat ik aan de beurt was. Daarna neem ik een taxi voor 70 peso's naar mijn hostel CASA ROSANNA. Ik had gelezen dat de taxi daar naar toe erg duur zou zijn, maar dat valt reuze mee. In dit hostel heb ik weer een 2 pp. kamer met een eigen badkamer en toilet. Er is ook een keuken bij. Ik ga meteen boodschappen halen bij de Walmart Supercenter. Het is een groot warenhuis met ook voedingsmiddelen, met veel keuze. Het is al donker als ik terugloop naar het hostel. Samen met een Tsjechisch stel zijn we de enige gasten .
ZATERDAG 21 DECEMBER; CAMPECHE
Ik sta om 7.15 uur op en doe mijn grond oefeningen, wat weer kan omdat ik hier een 1 pp kamer heb. Daarna ga ik mijn was, die ik gisterenavond in een sopje heb gezet, uitwassen en ophangen. Het is buiten wel bewolkt , maar goed van temperatuur: 24-25 graden. Rond 11.00 uur ga ik lopend Campeche verkennen ( het is eigenlijk San Francisco de Campeche).
Campeche is een havenstad uit de Spaanse koloniale periode aan de Golf van Mexico, waardoor het in het verleden onderhevig was aan berovingen en plunderingen door piraten
Ik loop eerst naar de CALLE 59. Dit is een gezellige straat en het enige straatje waar ze alcohol verkopen. Daarna loop ik via de boulevard (de Malecon) langs de Golf van Mexico, naar Fort San Miguel (4 km) Het is heerlijk om daar te lopen en oude vissersboten te zien met veel watervogels erop. Ik kom daarbij ook langs het Parque Moch Cohuo waar elke avond om 20.00 uur een watershow wordt gegeven. Op de terugweg loop ik langs de iglesia San Roman . Ook kom ik langs het monument van de heropleving en monument a la Madrid. Ik kom toevallig uit bij de Mercado municipale met veel groenten, fruit, vlees en vis, waar ik inkopen ga doen. In het historisch centrum zie ik de oude stadsmuur van 5 m. breed, die in 1663 is gebouwd om piraten tegen te houden. Hier kun je overheen lopen. Vervolgens loop ik door naar het centrale plein met de Catedral van Campeche ( 1540 -1760). Ook loop ik langs Mansion Carvajal, een oud huis van de familie Carvajal die een prominente rol hebben gespeeld in de geschiedenis van Mexico. Het is alweer 17.30 uur en bijna donker als ik naar mijn hostel loop.
ZONDAG 22 DECEMBER: van CAMPECHE naar MERIDA:
Ik begin de dag met het versturen van mijn kerst en nieuwjaar wensen naar familie, kennissen en vrienden. De meesten reageren direct met een appje. Hoe bijzonder: zo ver weg en toch zo dichtbij ! Met een taxi ga ik naar de ADO terminal, waar om 11.00 uur mijn bus vertrekt naar Mérida . Ik heb een plekje voor in de bus. Toevallig zit ik naast een man ( leeftijdgenoot) die ik ook al eerder ontmoet heb in de bus van San Cristóbal naar Palenque. Hij komt uit Denemarken en reist 9 maanden over de wereld . Hij is al geweest in Alaska, Japan en gaat ook nog naar Peru , Bolivia, Chili, Argentinië en Uruguay . En ten slotte gaat hij vanuit Lima met een luxe passagiers schip terug naar Denemarken , waar hij dan in juni aankomt. Ik dacht dat ik een lange reis maakte, maar het kan nog langer en verder.
Om 13.30 uur komen we aan in Merida. Het is maar 10 min lopen naar hostel Barrio Vivo. Ik slaap in een dames dorm met 3 etagebedden waarvan ik weer het onderste bed heb gekregen. Er zijn 2 ruime kasten waar ik mijn bagage in kan doen en er zijn slechts 2 bedden bezet. De keuken is ruim en praktisch ingericht. Ik eet daar mijn brood op met de opgewarmde koffie die ze in een fles bewaard hebben. Daarna loop ik naar de mooie San Ildefonso kathedraal en het grote plein in het historisch centrum. Voordat het donker is, zoek ik een supermarkt op waar ik boodschappen haal. Om 17.30 uur begint het hier al te schemeren. ‘s Avonds ga ik in het café zitten, wat ook bij het hostel hoort. Het café is wel gezellig aangekleed met waxinelichtjes maar er zijn geen gasten. Ik had graag naar een dansevenement in het centrum gegaan, wat om 20.00 uur zou plaatsvinden, maar dan moet ik in het donker, een half uur in een verlaten wijk, teruglopen en dat vind ik te riskant. Al wordt van Mérida gezegd dat het een veilige stad is.
Maandag 23 december: MERIDA : naar de MAYA tempels in UXMAL:
Het is zo stil in de dorm dat ik twijfel of die gebruikte bedden wel beslapen zijn vannacht. Ik sta om 6.30 uur op. Ga me douchen en daarna in de keuken ontbijten . Op de tafel staan eieren, tomaten en watermeloen. En brood en boter, jam en pindakaas staan op het aanrecht. E is geen koffie, want die wordt pas om 8.00 uur gezet, maar gelukkig heb ik mijn eigen oploskoffie. Her kostte me wel wat moeite om de inductieplaat aan de praat te krijgen , maar het is uiteindelijk gelukt. Na een goed ontbijt loop ik naar de ADO terminal voor de bus die naar de Maya tempels in Uxmal gaat. Ook nu staat er een lange rij wachtenden voor de loketten. Maar ik kan met de bus van SUR van 9.00 uur mee d.w.z. hij is te laat en komt pas om 9.35 uur opdagen. De afstand van Merida naar de Uxmal tempels in de Uxmal Archeologische zone is 1,5 uur met de bus. De entree prijs is hoog. Ook nu moet je 2 kaartjes kopen : 1 voor het park en 1 voor de ruines, van 461 peso's resp. 95 peso's = 556 peso's = €26,69 (op internet stond nog 235 peso's (€11,28). Maar het indrukwekkende Maya tempels. Het complex is ontzettend groot en de tempels zijn goed bewaard gebleven. Uxmal is een oude stad Yucatan en werd gesticht in 700 na Christus. In de hoogtijdagen leefden hier zo'n 25000 mensen. Tegenwoordig mag je helaas de tempels niet meer beklimmen . Direct bij binnenkomst ze jr de 45 meter hoge Piramide de Adivino. Met zijn ovale vorm is deze tempel uniek en aan de westzijde (achterzijde) zijn nog prachtige decoraties zichtbaar: Guacamayo , Northern Long building, de nunnery Cuadrangulo de las Monjas (genoemd naar een groep vrouwen die oorspronkelijk in die gebouwen woonden en een hoog aanzien hadden) Juego de Pelote (hij werden de Maya balspelen gehouden) , Casa de las Tortugas, Palacio Gobernador (is 16 m. lang, heft verschillende trappen en gangen en 20000 stukjes mozaïek steentjes, Jaguar throne, Gran Piramide ( heeft extreem brede trappen en bestaat uit 9 niveaus = 9 niveaus van de onderwereld) , en el Palomar. De meesten zijn prachtig gerestaureerd. Het is vrij warm, 28 graden en licht bewolkt. Er zijn veel kleine en grote groepen aanwezig en veel Amerikanen. Om 14.30 uur loop ik terug naar de bushalte waar de bus ook weer te laat verschijnt ( om 15.30 i.p.v. 15.00 uur). Veel mensen moeten staan. Een Engelse jongen staat zijn zitplaats aan mij af. Dat zijn een van de voordelen van ouder zijn. Als ik terug ben bij de ADO terminal in Merida ga ik weer met succes geld pinnen bij een Santander Pinautomaat . Daarna informeer ik hoe ik morgen van Merida in het gele stadje IZAMAL kan komen. Ik heb geen zin om in de lange rij bij de kaartjes loketten te gaan staan , maar een andere medewerker kijk het voor me na wanneer de bussen gaan. Heen om 8.15 uur is een redelijke tijd , maar rond 13.00 uur is de laatste tijd dat er een bus teruggaat. Dat is zeer ongunstig en te kort om het gele stadje te bekijken. Jammer dat het al zo vroeg donker is , daardoor is de dag snel voorbij en de avond binnenshuis duurt lang. Maar gelukkig kan ik me zelf goed vermaken. Ik had de groepsapp van het hostel gedownload, maar de enige informatie die ze er elke dag opzetten is dat je om 11.00 uur moet uitchecken en dat je dan niet moet vergeten om je handdoek en lakens af te leveren bij de receptie. Waardeloos !!. Maar ze hebben ook goede dingen want een medewerker van het hostel kon me vertellen dat er ook collectivo ’s rijden tussen Merida en Izamal en waar ik op moet stappen. De collectivo ’s doen er korter over en gaan frequenter dan de bus.
DINSDAG 24 DECEMBER: van MERIDA naar IZAMAL.
Ik loop 2,5 km in 25 min. naar de opstapplaats van collectivo ’s die naar IZAMAL gaan. De rit kost 45 peso's en hij vertrekt om 9.15 uur (als hij vol is) en doet 80 km over in 1H 25 min.. Om 11.30 uur zijn we in Izamal. Ik informeer meteen tot hoe laat vandaag de collectivo ’s rijden en dan blijkt dat de laatste collectivo om 15.00 uur teruggaat naar Merida omdat het 24 dec. is. IZAMAL is een geel stadje waarvan veel huizen geel geverfd zijn. Het is mooi weer en heerlijk om door de knalgele straten van het oude centrum van deze fotogenieke stad rond te lopen. Middenin het centrum bevindt zich de Convento the San Antonio de Padua, dit is een enorm groot klooster. Dit gele voormalig klooster is gratis te bezoeken, alleen voor het museum betaal je slechts 5 peso's (€0,25).Het op één na grootste klooster van de wereld. Daarnaast bevinden zich 2 grote pleinen in het centrum ; plaza del constitucion en parque Itzamna. Uiteraard heeft Izamal ook een overdekte markthal ( mercado) met groenten, fruit, vlees en je kunt er goedkoop eten. Andere toeristische bezienswaardigheden in Izamal zijn: enkele nog niet gerenoveerde ruines zoals de piramide Kinich Kakmó. en de piramide de Itzmatul, de piramide de Habuk en el Conejo. Vergeleken met de ruïnes die ik in de laatste 3 weken gezien heb stellen deze niet veel voor. Om 14.15 uur neem ik collectivo weer terug naar Merida. Met toevallig dezelfde chauffeur en zit ik op dezelfde stoel. Om 15.40 zijn we terug bij het collectivo parkeerplaats. Daarna loop ik terug naar het centrum. Het is erg druk met winkelende mensen die nog hun laatste kerstboodschappen doen. Ook bij bushaltes en taxistandplaatsen staan lange rijen met wachtende mensen die waarschijnlijk allemaal thuis kerstavond gaan vieren. Ik waan mij gelukkig dat ik geen kerstdiner hoef te maken . Ik probeer erachter te komen wanneer de kerkdiensten zijn in de kathedraal, maar hij is gesloten en er staat niets aangegeven. In het hostel wordt ook niets speciaals georganiseerd met kerst. En van de andere gasten en personeel hoef ik niets te verwachten want ze zijn allemaal in zich zelf gekeerd of durven niet met een buitenlander te praten. Leven de gezelligheid!!!!!
Gelukkig kan ik mezelf goed vermaken.
WOENSDAG 25 DECEMBER; KERSTMIS IN MERIDA
Vandaag blijf ik in Merida en vier op mijn manier Kerst. In het hostel wordt niets extra's gedaan met Kerst. Ik trek schone kleren aan, niet zoals ik thuis zou doen, maar mijn beige bermuda en een net T shirt. Ik wil de kerkdienst bijwonen in de KATHEDRAAL SAN ILDEFONS , maar als ik daar aankom is de mis al halverwege, maar ik heb nog wel kunnen genieten van de vele prachtige bloemstukken waarmee de kerk versierd is en het koor wat prachtig song. Maar ik had het drukker in de kerk verwacht. Daarna loop ik door naar de SANTA LUCIA KERK, waar om 10.00 uur de mis begint. Hier volg ik de hele dienst. Op het eind neemt de pastoor het kindje Jezus uit de kribben en geeft hem over aan de kerkgangers die het kindje even mogen wiegen. Dit gebruik heb ik nog nooit eerder gezien. Wel dat de mensen een kindeke Jezus (pop ) mee nemen naar de kerk, en daar het laten zegenen, maar dit niet. Daarna loop ik naar de oude sint Ana kerk en het antropologisch museum wat vroeger palacio Canton was. Ook ga ik alvast een ticket kopen voor de ADO bus naar Valladolid. Ook nu staat er een lange rij voor het ticket loket. En in die rij staat nota bene de snurker uit California bij wie ik op de kamer lag in Palenque. Hij herkende me ook , maar zei niets, waarschijnlijk is hij nog boos op mij. De rest van de middag heb ik lezend doorgebracht op het ANA PLEIN. Het is een mooi boek “ de Camino” (bedankt Marijke). Het is vandaag bewolkt en een beetje benauwd maar heerlijk om buiten te lezen.
‘ s Avonds om 19.15 uur belt Manish me nog op. Het is dan in Noorwegen 0.2.15 uur ‘ s nachts. We hebben zeker 1 uur aan de lijn gehangen. Daarna spreek ik nog een jong Italiaans stel dat sinds augustus woont en werkt in New Orleans. Dus ik heb de 1ste kerstdag best aangenaam doorgebracht.
DONDERDAG 26 DECEMBER. : van MERIDA naar VALLADOLID:
Het is 2de kerstdag, maar er is geen kerstontbijt. Maar er zijn wel eieren en tomaten, zoals elke dag. Daarna ga ik de rest inpakken. Ik sjouw zelf mijn koffer naar beneden tot verbazing van de receptionist. Van hem krijg ik de borg van 150 peso's terug als ik het beddengoed en de sleutel inlever. Daarna loop ik naar de ADO terminal. Ook vandaag is het bewolkt, maar wel warm. Om 11.00 uur heb ik de bus naar Valladolid. Er is zelfs wifi in de bus. Onderweg gaat het regenen. De bus passeert de archeologische site Chichén Itzá en daar staan we zeker 45 min. in de file. Er zitten ook mensen in onze bus die hier eruit gaan en de ruïnes gaan bezoeken . Ik ga er ook uit om een luchtje te scheppen en bij de parkeerplaats stap ik weer in. Het kost ons 1 uur extra. Het is enorm druk daar met mensen , auto’s en kraampjes. Uiteindelijk zijn we pas na 14.30 uur bij de ADO terminal in Valladolid. Gelukkig is het dan weer droog, al staan er wel plassen op de weg. In 10 min. loop ik naar HOSTEL CANDELARIA . Het ligt aan het gezellige plein PLAZA CANDELARIA. Ik slaap hier in een vrouwen dorm met 3 etage bedden . Ik heb toch een onderste bed gekregen. Tegelijk met mij arriveert een Amerikaans meisje. Op onze 1ste verdieping is maar 1 douche en WC. , maar we kunnen uitwijken naar het buitenterras waar er meerderen zijn. Beneden is ook nog een grote tuin , een buitenkeuken en zitjes. Het ziet er gezellig uit. Aangezien ik morgen naar de ruïnes van Chichén Itzá wil in combinatie met een bezoek aan Cenote Ik-Kil, ga ik meteen informeren en op zoek naar de plaats waar de desbetreffende collectivo vertrekt. Daarna wat boodschappen halen. Hier zijn gelukkig weer voldoende grote supermarkten, doch ze lijken op grote schuren. Inmiddels is het donker . Toch loop ik dan nog door naar de CATEDRAL DE SAN GERVASIO, die mooi verlicht is. Het ligt aan een groot plein PARQUE FRANCISCO CANTON ROSADO waar veel mensen paraderen. Er staan ook veel kraampjes. Er staan ook grote dure hotels in Valladolid, maar de huizen zijn wat verpauperd. Er lopen veel toeristen rond . ‘ s Avonds spreek ik Ana uit Keulen, een Ierse lerares en 2 studenten uit Canada. Het begint rond 20.30 uur weer heel hard te regenen. Hopelijk is het morgen droog want anders ga ik niet naar Chichén Itzá. Ik schrijf mijn belevenissen op. Er komt een groep Vlamingen binnen. Vanavond ga ik me maar douchen want dan kost het me morgenochtend minder tijd en is mijn handdoek een beetje droog voor het zwemmen in de cenote.
Vrijdag 27 december: VANUIT VALLADOLID NAAR CHICHÉN ITZA en IK KIL
Na het ontbijt doe ik mijn paraplu, poncho en dun jasje in mijn kleine rugzakje zodat ik voorbereid ben op regen en evt. onweer die ze voorspeld hebben. Ook neem ik mijn handdoek en zwempak mee want in de cenote kun je zwemmen. Daarna loop ik naar de plek waar die collectivo 's vertrekken en koop een combinatie kaartje voor CHITCEN ITZA en de CENOTE IK KIL. Hiervoor moet ik 2x40 en 20 peso's voor de collectivo betalen plus de entree van de Cenote Ik Kil. Daar spreek ik met een Braziliaan van 36 jaar met de naam Daniel. Hij vertelt dat hij in 2004 in Amsterdam heeft gestudeerd en daarna in Berlijn. Later vertelt hij dat hij in San Paulo een eigen bedrijf heeft in communicatie -politiek. Hij heeft nu 3 weken vakantie in Mexico. De collectivo doet er ruim 30 min. over een afstand van 44 km. Het is op de weg duidelijk rustiger dan gisteren ( toen we met de bus vanuit Valladolid hier langs kwamen ), alleen de laatste km stonden we in de file , maar toen ben ik uitgestapt en naar de ingang van Chichén Itza gaan lopen . Daar moest ik ook 2 kaartjes kopen ; 1 voor het park en de andere voor de ruïnes van 548 peso's resp. 95 peso's is totaal €30,86. Veel geld, maar wel de moeite waard.
Chichén Itzá is de meest bekende Maya tempel van Mexico. Het behoort tot een van de zeven nieuwe wereldwonderen, uitgeroepen in 2007. De architectuur combineert elementen van de klassieke periode van de Maya’s, de Puuc- stijl en de nieuwe Tolteekse invloed. Het stamt uit de 6de eeuw en bleef een belangrijk religieus centrum tot 1200 na Christus. Het is mooi gerestaureerd en wordt druk bezocht. Bij binnenkomst zie je vrijwel direct de bekendste tempel: El Castillo, ook bekend als de piramide van Kukulcán. Deze prachtige tempel in trap piramide vorm, uit de 9de eeuw heeft 365 treden die symbool staan voor het aantal dagen van het jaar. Dat bewijst maar weer hoeveel kennis de Maya’s destijds al hadden over de dagen en seizoenen. Bijzonder is ook de Sacred Cenote waar offers worden gebracht. Op de Plaza de las columnes staan duizenden zuilen, die doen denken aan onze Romeinse bouwstijl. Ook de moeite waard zijn: Templo de los guerreros, llataforma de Venus, plataforma de Aguilas y Jaguares, Los templos del gran juego de pelota, el osario o tumba del gran sacerdote etc.
Om 13.30 uur loop ik naar de parkeerplaats waar de collectivo naar de CENOTE IK KIL zou komen. Elk half uur zou er een komen maar ik heb 1,5 uur moeten wachten. Gelukkig tref ik Daniel weer die ook naar Ik Kil gaat. Ook maken we kennis met 2 zussen van 30 plus uit Mexico City en Playa del Carmen. Dat maakt het wachten niet zo erg. De afstand is maar 7 km. Daar kunnen we ons op de wc omkleden en onze kleren in een kluisje doen. Ook kregen we een zwemvest aan en moesten vooraf een koude douche nemen en via vele trappen afdalen in een grot. En toen zagen we de prachtige CENOTE. Een cenote is een natuurlijk zwembad met zoetwater in een grot met lianen die omgeven wordt door planten, bomen en struiken. Het is prachtig om te zien en er lagen veel mensen in het water. Daniel had zijn mobiel meegenomen waarmee hij foto’s maakt. Hij belooft ze naar mij op te sturen. Om 16.15 uur gaan we uit het water en kleden ons aan. We waren in de veronderstelling dat de laatste collectivo om 17.00 uur zou komen , maar dat bleek 16.30 uur te zijn. Corolina (uit Playa del Carmen ) belt het telefoon nummer dat op het collectivo ticket staat en zij sturen nog een collectivo om ons op te halen. Dat was een hele opluchting want anders hadden we een taxi moeten nemen. Rond 18.00 uur zijn we terug in Valladolid. Daar nemen we nog wat foto's en wisselen we onze email- en WhatsApp adressen uit zodat we foto's naar elkaar kunnen doorsturen. Daarna scheiden onze wegen. Het was een bijzondere dag en de hele dag is het droog gebleven.
Zaterdag 28 dec. : vanuit VALLADOLID naar 3 CENOTES
Na een goed ontbijt bestaande uit een baguette met ham, gebakken ei en hete chili, loop ik eerst naar de ADO BUSTERMINAL om te informeren hoe laat a.s. maandag 30 dec. de bussen naar CHIQUILA / HOLBOX gaan. Tot mijn verbazing zegt de juffrouw achter het loket dat er geen plekken meer vrij zijn op 30 dec. , wel op 31 dec. Dit had ik niet verwacht. Gelukkig stond in mijn aantekeningen dat er ook een SHUTTLE naar CHIQUILA gaat en er stond zelfs bij waar hun standplaats is. Toen ben ik daar snel naar toe gelopen. Ze hadden nog verschillende tijden. Ik heb 9.45 uur gereserveerd bij de chauffeur voor 250 peso's. En ze hebben ook plek voor mijn koffer. Wat was ik opgelucht !!
Daarna doorgelopen naar de HACIENDA OXMAN CENOTE. Dit was een wandeling van ca. 5 km. De entreeprijs is 200 peso's. Het is verplicht om een zwemvest te dragen, want in werkelijkheid is deze cenote een groot diep blauw gat. Het water is koel maar niet koud. Er hangt een touwschommel, waaraan je kunt hangen en in het water kunt plonzen. Je kunt er ook zwemmen, wat heerlijk is na zo’n warme wandeling. Buiten is ook nog een zwembad en ligstoelen en je kunt er ook nog wat eten en drinken.
Daarna loop ik, weer 5 km , door naar de CENOTE SAMULA en CENOTE XKEKEN. Deze weg gaat via een bospad. Ik kom hier slechts een oude man met 2 honden tegen. Het is een mooie route. Voor de laatste 2 cenotes moet je een combinatie kaartje kopen van 226 peso's. Zij vragen je ID kaart als borg voor je zwemvest. Alle lockers zijn bezet en er is veel verwarring waar je een ticket kunt kopen. Eerst loop ik naar de SAMULA CENOTE. Hier is het erg donker en er zijn weinig lianen en planten aan de wand. Er zit boven een gat waar de zon door schijnt. Al met al was deze cenote een tegenvaller. Daarna loop Ik, in zwempak, naar de andere kant van de weg naar de XKEKEN CENOTE. Toevallig kom ik daar samen aan met een groep Indiërs die gezegend worden door een sjamaan. Een leuk toeval ! Die XKEKEN CENOTE was wel heel mooi, want het is een echte grot met veel stalagmieten en stalactieten. Er zwemmen ook kleine visjes in het water. In beide cenotes heb ik gezwommen . Daarna loop ik 7 km terug naar mijn hostel. Er loopt een mooi pad langs de weg. Op een gegeven moment hoor ik veel getoeter en passeert er een stoet auto’s met beelden van de Maagd van Guadeloupe en hardlopers. Zij gooien snoep naar de toeschouwers. Dit was waarschijnlijk de laatste Maria van Guadeloupe verering van de maand december. Terug in het hostel zie ik dat ik in totaal bijna 25 km heb gelopen. De avond verloopt gezellig met mede-gasten Anna uit Keulen en Cristel uit Ierland.
ZONDAG 29 DECEMBER: VALLADOLID
Ik heb besloten om vandaag in Valladolid te blijven en niet samen met Anna naar de ruïnes van Coba te gaan, want die kan ik beter bezoeken vanuit Tulum waar ik vanaf 4 januari ben. En ik heb nog maar weinig van Valladolid gezien. Dus ik hoef me niet te haasten. Als ontbijt krijgen we 2 dikke pannenkoekjes met schijfjes banaan en honing. Daarna ga ik op stap. Eerst mijn simkaart op laten waarderen voor 14 dagen wat me 100 peso's kost (€5 ). Daarna loop ik naar de MERCADO MUNICIPAL op calle 32 in de wijk Santa Ana. Dit is weer zo'n grote overdekte markt zoals je in elke stad in Mexico hebt. Het kost me hier veel moeite om bodylotion en bruin brood te kopen. Daarna loop ik naar de CONVENTO SAN BERNARDINO DE SIENA. Toevallig kwam ik ook langs dit klooster toen ik naar de CENOTE OXMAN liep. Hier is vanavond om 21.00 uur en om 21.20 uur een gratis lichtshow in het Spaans en in het Engels. Inmiddels ben ik moe geworden van het geslenter door de stad en zoek een bankje op waar ik rustig kan lezen en schrijven.
Maar zoals altijd zit ik in het begin alleen, maar al spoedig zijn alle bankjes bezet en komen honden om eten schooien. Om 17.00 uur stap ik op. Het begint zelfs een beetje donker te worden, maar het blijft droog. Ik loop via de CALZADA DE LOS FRAILES ( de mooiste straat van Valladolid) naar PARQUE FRANCISCO CANTON ROSADO, waar om 17.30 uur gedanst gaat worden. Het is een MAYA DANS uitgevoerd door 3 personen. Ze hebben traditionele Maya kleding aan . Een man slaat op de trommel en een vrouw en een jongen zijn de dansers. Vooral de jongen is erg lenig en erg snel. Ze hebben ook acts met vuur en springen in het rond terwijl ze voor mij een onverstaanbare taal gebruiken. Het is heel inspirerend. Tot slot ga ik nog met hen op de foto. Daarna loop ik terug naar het hostel waar ik ga eten en douchen
Om 20.45 uur loop ik, weer via de CALZADA DE LOS FRAILES, naar het klooster CONVENTO SAN BERNALDINO DE SIENA waar ik om 21.00 uur de lichtshow in het Spaans zie, die geprojecteerd wordt op het klooster . Het is de moeite waard en het trok veel mensen die zittend op muurtjes en in het gras, de voorstelling volgden. Op het er naast gelegen plein vond weer een Maya dans voorstelling plaats. Ook nu spatte het vuur ervan af. De temperatuur is heerlijk voor deze buitenactiviteiten. Ik loop weer terug naar het hostel en geniet van de gezellige sfeer die hier hangt. Ik ga nog even in de tuin van het hostel zitten en ga dan naar boven. Er slaapt nog slechts 1 meisje op de kamer.
Zie verder: verslag 2 B Mexico :van 30 dec. t/m 19 Jan. 2025
-
11 Januari 2025 - 08:53
Henny16745@gmail.com:
Hallo Francien,op de eerst plaats een gezond en goed Nieuwjaar.Wat n mooi verslag weer.Dankjewel hoor.Blijf gezond en geniet van alles.grt Henny
-
12 Januari 2025 - 11:44
José:
Hoi Francine, weer veel gezien en genoten. Wij wensen jou een fijne voortzetting van je reis, groetjes van ons
-
12 Januari 2025 - 22:14
Ria P:
Hoi Francine, wat heb je weer n hoop meegemaakt! Gelukkig dat je reizen tussen kerst en oudjaar toch wat gezelligs en indrukwekkende momenten opleverde. En 25 km lopen op n dag, ik snap dat op dichte schoenen dan prettiger is dan sandalen, ook al is t warm! Ik laat dit verslag even bezinken, en ga dan over naar deel 2B, goeie reisdagen wens ik je in dit nieuwe jaar!
-
13 Januari 2025 - 17:36
Nanny:
Hoi Francien, wat een belevenissen weer! En wat een energie! Jaren geleden waren wij ook in Mexico en hebben we dezelfde ruïnes bezocht. Heel leuk en herkenbaar om jouw verhalen nu te lezen!
-
14 Januari 2025 - 14:16
Lies:
Hoi Francine,
op een paar stressmomentjes na was dit een interessant verslag van een relaxte reis!
En lange afstanden lopen doe je dus ook nog steeds!
wel gezellig dat je regelmatig bekenden tegenkomt.
ik ga morgen je tweede verslag lezen.
De laatste dagen ben ik veel bezig met voorbereidingen voor mijn reis naar Kenya.
groetjes, Lies
-
16 Januari 2025 - 22:10
Anke P.:
Ha Francien, wat een belevenissen en wat een conditie om dit allemaal te doen.Bijzonder om te volgen. Een hartegroet van mij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley